Vandaag had ik behoorlijk wat moeite met uit bed te komen en ik was eigenlijk vreselijk lui waardoor ik tot een uur of 12 in bed gelegen heb en daarna heb ik nog 3 uur niks gedaan. Vervolgens heb ik toch nog maar besloten om even naar Tokyo te gaan. Naar Ikebukuro om precies te zijn.
Daar ben ik naar de Tokyo Hands geweest. Dit is een depaato (department store / warenhuis) waar ze werkelijk ALLES hebben. Er zat een doe het zelf zaak, je kon er tassen kopen, feest artiekelen, souvenier dingen, hobby spullen etc. Echt een gigantisch groot aanbod.
Al snel zag ik sensu's (Japanse waaiers) liggen. Ik wou er al een tijdje een hebben dus ik toen ging ik een leuke uitzoeken. Het probleem was alleen dat er geen was die er echt uitsprong waardoor ik daar 15 minuten heb lopen denken en uiteindelijk een zwarte gekocht heb. Ik had er al veel eerder een kunnen kopen maar dat waren allemaal souvenier winkels en die verkopen alleen maar slechte kwaliteit spullen denk ik.
Toen ik verder door de winkel liep kwam ik nog iets compleet merkwaardigs tegen. Elk station van de Yamanote lijn in Tokyo heeft zijn eigen melodietje dat van tijd tot tijd afgespeeld wordt. In deze winkel kon je blijkbaar kon je een cd kopen met alle deuntjes van elk station. Tevens had je sleutelhangers van de borden waar de stationsnaam op aan staat gegeven. Een exacte kopie zoals op het station.
Tevens heb ik nog wat anzichtkaartjes gekocht die er wel tof uit zagen. en vervolgens ben ik naar Animate gelopen. Bij Animate heb ik nog een domo-kun sleutelhanger gekocht. De vorige keer dat ik hier was hadden ze er maar 1 en die was voor Vincent ;-) .
Ik had ook nog een anime magazine gekocht. Ik kan er natuurlijk niks van lezen maar plaatjes kijken gaat altijd en misschien stond er nog wat in wat het downloaden waard was. Nu bleek alleen dat er 15 posters, een schoolkalender en een muismat bij het magazine zaten. Op alle posters staan overigens alleen maar vrouwen al dan niet half naakt. Mijn kamer kan wel wat versiering gebruiken maar als ik ze op hang ben ik natuurlijk wel gelijk de nerd / perverseling van de domitory dus dat doen we maar niet.
Toen ik terug was in Higashimatsuyama wou ik naar een restaurant om me vol te proppen met noodles en gyoza. Die laatste smaken echt vreselijk goed en ze moeten die ook gewoon bij de Chinees verkopen als ik het goed is. Dus als je weer eens naar de chinees gaat koop die dingen :D . Om terug te komen op het restaurant, die zat vol... dus toen heb ik op mijn kamer een bak instant noodles naar binnen gewerkt en toen had ik nog steeds honger dus toen heb ik bij de 7-eleven alsnog wat gyoza gehaald.
22 Apr 2007 17:23 door Roy, 0 reactie(s)
Voor vandaag was ik uitgenodigd om te gaan barbequen met een paar andere studenten en wat Japanners. De Japanners waren collega's / bazen van de andere studenten. Ik weet nog altijd niet echt waarom ik uitgenodigd omdat deze mensen allemaal op een lokatie werken en ik weer compleet ergens anders. Maar goed het klonk goed dus ik ging mee.
s'Morgens gingen we met de trein richting het noorden. Na 3 stations stapte we uit en moesten we even wachten op de Japanners. Na kennis gemaakt te hebben zijn we met de auto naar de dichtsbijzijnde suupaa (supermarkt) gereden.
Het eerste wat me opviel toen ik in de auto zat was hoe modern die dingen wel niet waren. De auto had schuifdeuren waar je maar een keer aan de klink hoefde te trekken en de deur ging vol automatisch dicht. Verder zat er een gigantisch navigatie scherm geintegreerd in het design van de auto. Toen de auto in zijn achteruit gezet werd kwam kreeg je het beeld te zien van de achteruitrij camera. En de auto zag er ook zo modern uit. Echt waanzinnig. Zo lux... en het kost waarschijnlijk nog niet eens zo veel.
De supermarkt zag er heel goed en netjes uit in tegenstelling tot de supermarkt in Higashimatsuyama. We hebben daar flink wat vlees en drank ingeslagen en toen zijn we richting het huis van een van de Japanners gereden. Onder weg heb ik echt mijn ogen uit gekeken. Japan kan zo vreselijk mooi zijn. We reden door een heuvelachtig gebied en het zag er werkelijk prachtig uit. Ik zou daar zo graag willen wonen.
Het is overigens behoorlijk speciaal dat je door een Japanner uitgenodigd word bij hem thuis. Meestal gaat men naar een restaurant of iets dergelijks. Het was dus best een eer dat wij daar heen mochten. Tevens word er altijd een klein geschenk van de gasten verwacht als ze uitgenodigd worden bij iemand thuis dus dat hadden we ook bij.
Eenmaal aangekomen hebben we wat rond gekeken. Er lag een vijver met vissen (vast ook voor consumptie :p ) en het huis was een traditioneel Japans huis met schuifdeuren etc. Het zag er echt tof uit.
Vervolgens hebben we alles klaar gezet en werd er begonnen met braden en eten. De barbeque was overigens om een uur of 12 ipv in de avond zoals wij dat kennen. Waarschijnlijk komt dat omdat het hier al zo vroeg donker is.
Na de BBQ hebben we nog wat karaoke gedaan. Er waren maar 7 Engelse nummers dus dat was wel minder maar goed. Daarna hebben we nog wat honkbal gedaan. Naja honkbal... de bal overgooien en vangen met zo'n handschoen. Er was niet genoeg ruimte om met een knuppel aan de gang te gaan. Daar hebben we ons nog een tijd mee vermaakt en toen was het tijd om alles weer eens op te gaan ruimen, de mensen te bedanken en huiswaards te keren.
Ik ben overigens vandaag echt verschrikkelijk rood geworden. Om 3 uur in de middag zag ik al dat mijn armen al behoorlijk rood begonnen te worden. De zon scheen goed en het was een graad of 25 dus dat verklaart het misschien een beetje. En ik had natuurlijk totaal geen zonnebrand.
Het eerste wat ik deed toen we terug waren in Higashimatsuyama was zonnebrand kopen. Ik moest natuurlijk met gebaren taal uitleggen wat ik wou maar dat ging perfect. Ik stond binnen 1 minuut weer buiten met een klein flesje.
Eenmaal terug in mijn kamer heb ik de rotzooi eens wat opgeruimt en mijn kamer gestofzuigt etc. Vervolgens ben ik naar de supermarkt geweest op eten te kopen en ik ben op zoek gegaan naar cd's. Ik had er gister al 2 verspilt omdat het branden mislukte.
Bij een media winkel vroeg ik of ze cd's hadden om te branden. Die hadden ze niet maar het zijn geen Japanners als ze je niet proberen te helpen om een winkel te vinden die ze wel verkopen. Men kwam met een naam aan zetten maar ik wist natuurlijk totaal niet waar dat was. Vervolgens kwam er een landkaart bij kijken en later kreeg ik een uitgeprinte google maps kaart van de omgeving waar de winkel op aangegeven stond. De gozer die me holpen heeft serieus 15 minuten werk besteed om mij naar een andere winkel te sturen. De service van winkels in Japan is echt goed!
De grap was alleen dat de winkel wat verder weg lag en ik wist dat je in de konbini's ook cd's kon kopen dus ik heb ze daar maar gehaald. Nou ja als ik nog electronica nodig heb weet ik het nu te vinden.
Eenmaal thuis heb ik nog eens geprobeerd de nieuwe Ubuntu op cd te branden maar dit mislukte ook weer 2 keer. Daarna ben ik naar een Duitser gegaan en gevraagd of ik hem daar eens kon branden. Dit ging natuurlijk wel goed. Nou ja bijna goed... de ISO was als een bestand op de cd gebrand en niet als complete map / files. Ik heb dus nog 1 cd over dus morgen doe ik nog een laatste poging... Volgensmij is mijn cd brander dus overleden want hij ik heb er 4 cd's op verspilt.
Ik had overigens mijn camera vandaag niet bij wat achteraf erg stom was dus ik moet zorgen dat ik wat foto's van de Duitertjes kan krijgen om me vervolgens weer te ergeren aan de kwaliteit van die kleine compact camera's...
Het was echt een geweldig toffe dag en ik heb erg genoten van het lekkere weer, de omgeving, de barbeque etc. Morgen ga ik denk ik maar weer eens naar Tokyo.
21 Apr 2007 15:40 door Roy, 1 reactie(s)
Om 4:30 stond ik deze morgen op om om 6:10 op het station te staan. Ja ik sta belachelijk vroeg op ik weet het maar ik haat haasten in de morgen. Toen ik weg ging stonden andere studenten nog hun tanden te poetsen etc dus ik dacht dat die te laat gingen komen maar iedereen was er blijkbaar op tijd. Het doel van de reis was (kita-)Kamakura. Daar gingen we wat hiken, tempeltjes kijken en uiteindelijk het Yabusame bekijken.
In het laatste stukje van de rit van bijna 2 uur zat de trein vol met school kinderen. We werden constant van alle kanten aangekeken. Wat doen die 17 buitenlanders toch in de trein? Een stel meisjes waren echt constant aan het lachen en ons aan het aankijken waardoor je je echt als een touristenattractie ging zien.
Even later vroegen ze aan de enige meid van de groep of ze foto's mochten maken. Tuurlijk mocht dat. De grap was alleen dat toen 1tje een foto mocht maken ze allemaal een foto wouden hebben. Ze hadden alle 5 een camera bij dus er werden in totaal wel een stuk of 15 foto's genomen denk ik.
Daarna hebben we nog wat geprobeerd te praten met de school kids die heel gebrekkig Engels verstonden. Bianca probeerde ze te vertellen dat wij studenten waren maar ze wist het woord er niet voor. Toen holp ik haar maar met gakusee desu. Dat was toevallig een van de dingen die ik in mijn eerste 2 lessen geleerd had. En ze bleven maar door giechelen. Echt zo grappig ^_^ . Volgensmij hadden ze een schoolreisje naar Kamakura of zo. Ja in Japan moeten ze soms op Zaterdag / Zondag naar school. Ik heb echt medeleiden met ze.
Daarna kwamen we aan in Kita-Kamakura wat het begin punt was van de guided tour. Bij het station lag een mooie tempel en het voordeel was dat er op ons na amper buitenlanders waren. Het is een touristen attractie maar de sfeer wordt niet verpest door andere Gaijin's. Bij de tempel waren ze trouwens ook Kyudo aan het beoefenen. Dat was wel tof om te zien.
Na wat foto's gemaakt te hebben zijn we verder gelopen naar de volgende Tempel. Deze was nog wat groter en had ook een prachtige Japanse tuin etc. In een van de gebouwen was een draag op het plafond getekend / geverfd wat echt wel een indruk maakte. Het zag er zo strak uit.
Na dit bezoek mochten we alweer behoorlijk snel verder. Het vervelende van de guided tours is dat je altijd vast zit aan die stomme tijdslimieten waardoor je niet langer op een bepaalde plek kan blijven wat echt Jammer is. Je rent overal maar wat rond met je camera, je schiet wat foto's en je moet weer verder :-/ .
Voordat we gingen lunchen hebben we ons geld gewassen. Wat exact het idee er achter is weet ik niet maar je kon je geld wassen, Muntjes, briefjes, het maakt niet uit. Ik heb mijn kleingeld en een briefje van 10.000 yen (65 euro) met water overgoten. Daarna heb ik nog een geluks briefje in de vorm van een Japanse waaier gekocht voor 200 yen. Mijn geluk was gemiddeld. Een van de Japanners heeft me voorgelezen wat er stond maar ik ben het allemaal weer vergeten.
We hebben wat gelunched wat gelukkig bij de prijs in begrepen was en vervolgens zijn we naar de grootste bronzen Boeda in Japan geweest. Brozen staat er niet voor niets bij want ze hebben echt 10 verschillende grootste Boeda's. Grootste bronzen, houten, staande, zittende etc. De Boeda was wel leuk om te zien het het grappige was dat je voor 20 yen ook in de Boeda kon. Niet dat daar iets te zien was maar het was wel grappig.
Toen we na 15 minuten alweer moesten vertrekken zijn we naar de laatste tempel vertrokken. Deze was werkelijk prachtig. Het lag een op een berg waardoor je met trappen naar boven kon en en waren verschillende gebouwen etc. Er was ook een mooie Japanse tuin en een grot met allerlei standbeelden die elk een god waren voor iets. Zo had je een god voor voedsel, financieen en zelfs alcohol. Tevens hadden ze bij een van de gebouwen de steden die om het gebouw lagen allemaal beschilderd met Kaji. Dat moet echt een monikken werk geweest zijn.
Toen we deze Tempel verlieten vertrokken we naar het eindpunt van de tour, het Yabusame festival. Het festival werd gehouden bij een shrine die in de buurt lag. Een keer per jaar word het festival gevierd en alles draait om een stel samurai's in training die op een paard met pijl en boog 3 doelen moeten raken terwijl het paard dus in gallop van de ene naar de andere kant rent.
Het was er vreselijk druk dus het duurde even voordat we op een punt stonden waar je ook nog iets kon zien. Het echt raken van de doelen heb ik niet mee kunnen krijgen maar ik heb wel wat mensen voor bij zien komen te paard.
Na afloop werd er nog een kleine ceremonie gehouden en daarna was het festival afgelopen. Onderweg hebben we nog wat in de vele souvenier winkels gekeken waar ze echt van alles hebben. Van ninja sterren tot T-shirts met Kamikaze en Japans eten.
Op de terug weg zijn we in Shibuya uitgestapt om naar een CD winkel te gaan om wat Japanse bandjes te beluisteren. Daar heb ik nog een paar namen opgeschreven die in het eerste opzicht wel goed klonken. Ze hebben er trouwens zelfs Within Temptation! Een Nederlandse band in Japan, hoe geweldig is dat.
Vervolgens heb ik een van de ergste dingen gedaan die ik hier in Japan maar kan doen. Ik ben naar de Mcdonald's geweest... Voor het eerst in 2.5 maand heb ik een fastfood restaurant bezocht. Het Japanse eten best goed en vooral goedkoop dat ik totaal niet naar de Mac wil gaan. Ik werd echter geforceerd door een stel andere die persee naar die stomme toko wouden. Ik heb gefaald :'(
De Japanse Mac is overigens beter als de Nederlandse. De friet is tenminste warm want hij staat niet eerst 10 min. in een rek af te koelen maar komt direct uit de pan. En het beste was ook nog dat de verkoopster mij mijn klein geld kwam brengen toen ik weggelopen was zonder het mee te nemen. Hoe geniaal is dat dan. In Nederland komen ze echt niet je geld terug brengen.
Daarna zijn we weer richting Higashimatsuyama vertrokken om op tijd te gaan slapen. Attans dat was de bedoeling. Ik vermoed dat ik pas om 12 ga slapen zoals altijd...
Ik heb trouwens nog een Japanse gozer ontmoet die over een tijdje wilt gaan cliff diven? Ik weet meer hoe het exact heette. Het kwam er op neer dat je met je parachute open op een clif af rent en je moet er dus voor zorgen dat voordat je de rand bereikt je al in de lucht zweeft waardoor je dus zo van de berg af naar onder kunt gliden. Dat klinkt echt erg vet dus ik heb gelijk zijn telefoon en e-mail adres gevraagd ^_^ . Het kan ook zijn dat het met zo'n zweefvlieguig achtig iets is maar dan dan zonder motor. Ik weet niet het meer exact.
Het was in iedergeval een geslaagde dag. Ik weet niet of ik nog vaker zo'n tour zal doen aangezien ze niet echt extra informatie gaven. Het was puur het begeleiden van de groep, lunch en een goedkoop trein kaartje. Daar hebben we dus elk 5000 yen voor betaald wat ik toch wel prijzig vind. Plus dat ik de tijdsdruk dus echt zwaar irritant vond maar goed :) . Ik heb wat nieuwe mensen leren kennen en dat is toch wel tof.
15 Apr 2007 15:16 door Roy, 3 reactie(s)
Zo de werk week is weer voorbij dus dat betekend dat ik weer genoeg tijd heb om zelf dingen te doen.
Vanmorgen ben ik voor het eerst naar de Kyudo training geweest. Kyudo is dus het Japanse boogschieten. Het was heel interresant omdat het niet gaat om even zomaar een pijltje schieten maar er zit een heel ritueel omheen. Het doel van Kyudo is ook niet het doel raken maar om het spirituele what in het hele ritueel zit.
Ik heb de eerste training nog niet mogen schieten maar dat maakt niks uit. We kregen uitleg in de basis technieken en dat was het eigenlijk. De houding om te schieten is echt heel vreemd. Je moet in het begin je boog hoog in de lucht houden tegelijkertijd je schouders laag houden wat vrij lastig is. Tevens moet je het spannen van de boog ook op een bepaalde manier waarbij dan vooral je linker arm in een best vreemde positie zit. De tainers zeggen dat het natuurlijke houdingen zijn maar daar voelt het niet naar.
Na de Kyudo training ben ik met Jan naar de 100 yen sushi bar geweest. Dit was de eerste keer dat ik sushi ging eten dus ik was wel benieuwt. Ik was er wel al van op de hoogte dat rauwe vis niet mijn favorite voedsel is maar goed, als je in Japan bent moet je toch minimaal 1x sushi gegeten hebben.
In het restaurant kon je aan een tafeltje gaan zitten en vervolgens liep er een lopende band langs je tafeltje waar je allerlij soorten sushi op voorbij kwamen. Deze kun je dan gewoon van de band nemen en op eten. Op het einde worden de bordjes geteld en dat wordt met 105 (inc tax) vermenigvuldigd.
De sushi smaakte opzich wel maar ik vind het gewoon zo vreemd om rijst met rauwe vis in combinatie met soja saus te eten waardoor ik 't van de andere kant ook weer niet zo geweldig vond.
Eergister avond was trouwens hetzelfde verhaal. Hier in de dormitory hadden ze inktvis bereid. Er laggen dus echt 3 inktvissen van een cm of 7 op mijn bord. Ze zijn lastig op te pakken met de eetstokjes dus ik heb ze maar aan men stokjes gespiest. In iedergeval bij de inktvis was het ook gewoon zo raar om het te eten. Je bent gewoon een compleet beest in een keer naar binnen aan het werken met al die ranzige tentakels en alles er aan. Het smaakt best goed maar naar afloop heb je er toch wel een gemengt gevoel over.
Daarna heb ik nog wat met Jan gesproken over van alles en nog wat. We hadden 't ook nog even over de nieuwe studenten hier gehad en Jan vond ze net als ik nu niet echt de meest geweldige personen. Het zijn allemaal types met een andere intresse dan mij en volgensmij boeit ze de gehele cultuur niet zo vrij veel.
Aangezien ik nog altijd niet weet wat ik wil gaan doen in de Golden week zal ik waarschijnlijk toch wel met de nieuwelingen op pad gaan. Ik ben benieuwt hoe dat zal gaan maar daar komen we dan wel achter. Ze willen naar het zuiden van Japan wat me ook wel interresant leek. Naja als het me echt niet bevalt kan ik nog altijd besluiten om vanaf een bepaald punt alleen verder te reizen.
Gister had ik trouwens weer eens redelijk contact gehad met 3 Japanse studenten hier. Japanners zijn echt wel toffe gozers als je maar met ze kan praten. Dat is echter vrij lastig dus dat is echt wel balen. Mijn kennis van de Japanse taal is nog te slecht om een echt gesprek te kunnen starten.
Morgen moet ik om 6:10 am op het station in Higashimatsuyama staan want we gaan een touristen trip maken met 56 man naar Kamakura. Het leuke is dat van die 56 man er 30 Japans zijn en die moeten Engels kunnen want het is een trip voor Gaijin's (buitenlanders). Ik hoop dus dat ik in iedergeval wat meer contact met hun kan hebben.
Verder is het kei lekker weer hier op het moment. Het is een graad of 23 en ik zou graag lekker buiten willen zitten op een teras of zo maar dat kennen ze hier blijkbaar niet :-/ . Ruimte is te duur voor een teras denk ik. Het enige wat je kan doen is naar de rivier gaan maar dat is 15 minuten met de fiets of zo... In de zomer worden daar wel vaker barbeque's gehouden dus dat is wel tof.
14 Apr 2007 09:48 door Roy, 0 reactie(s)
Voordat ik uit ga leggen wat Last Alliance inhoud ga ik eerst even donderdag (geloof ik) en zaterdag bespreken.
Donderdag ben ik weer naar het het smallere kanaaltje geweest met de kersenbloesems. Deze keer ben ik na het werk gegaan toen het donker was. Er hingen een hoop lampionnen dus ik wou wel eens weten hoe dat er dan uit zag in het donker. Het zag er wel leuk uit. En het voordeel van deze plek is dat het er totaal niet druk is. Ik heb wat foto's proberen te maken aluwel het lastig is omdat de lampionnen veel licht geven en de rest is pikke donker.
Zaterdag heb ik wat doelloos in Tokyo rond gelopen opzoek naar een bepaalde niet nader te noemen winkel. Ik kan niet zeggen wat voor winkel het is anders verpest ik de verrassing voor Vincent zijn verjaardags cadeau ^_^ . Toen ik eenmaal op de plek aangekomen was waar de winkel zou moeten liggen was er echter helemaal niks. Ik baalde dus best wel.
Daarna ben ik dus echt wat doelloos rond gaan lopen tot ik een achtbaan en een reuzenrad midden in de stad tegen kwam. Bij de Tokyo Dome hebben ze blijkbaar een mini pretpark met een achtbaan, reuzenrad, draaimolen en nog wat kleinere dingen. Echt vreemd om zoiets midden in zo'n grote stad te zien maar wel tof.
Vervolgens ben ik weer eens naar Harajuku gegaan. Ik ben daar ondertussen al zo vaak geweest maar ik vind het echt een geweldige plek. Rond het park heb je altijd bandjes / artiesten die wat muziek maken maar dat heb ik al 10x gezegt volgensmij. Daar ben ik nog door een beroemde straat gelopen waar ze de meest vage outfits hebben voor al die 'freaks' die op zondag rond het station hangen.
Daarna heb ik nog van een band genoten die aan het oefenen was. Het klonk wel goed dus ik heb de naam opgeschreven zodat ik op internet naar concert data kan zoeken. Op hun msn-space noemen ze zichzelf een emo band maar ik kon het niet echt emo noemen maar goed misschien hebben Japanners een andere definitie van emo.
Daarna ben ik naar Shibuya gelopen. Het is maar 15 minuten van Harajuku naar Shibuya dus dat is goed te doen. In Shibuya heb ik nog bij een of andere grote cd zaak gevraagd of ze ergens een concertzaal wisten waar ze metal spelen maar zoals te verwachten snapten ze er niks van en konden ze me niet helpen. Wel vreemd want ze hadden wel behoorlijk wat westerse metal liggen daar.
Daarna ben ik wat rond gaan lopen in Shibuya en toen kwam ik bij club Quattro waar Lamb of God e Stone Sour gaan spelen. Omdat ik er nog nooit geweest was ben ik naar boven gelopen. De zaal bevind zich op de 5de verdieping boven 3 verdiepingen kledingwinkels ^_^ . Eenmaal daar kon ik het niet laten om toch nog even te vragen als ze niet nog kaartjes hadden voor Stone Sour want die vind ik stiekem toch beter als LoG. Wat bleek nu. Ze hadden nog gewoon kaartjes! Niet meer voor vrijdag maar wel voor de donderdag. Ik heb dus gelijk 6.000 yen op tafel gelegt en een kaartje gekocht. Stone Sour was zo goed op Graspop en ik ben echt blij dat ik ze nu nog een keer kan zien!
Om 6:45 hadden we met ongeveer 30 andere studenten afgesproken bij het Hachiko beeld in Shibuya. De reden was het vertrek van Jessica. Ze heeft nu 1.5 jaar bij personeelszaken gewerkt en gaat nu terug naar Australie. In totaal heeft ze al 2.5 jaar in Japan doorgebracht en ze kan dus wel een aardig woordje Japans spreken.
Omdat Jessica behoorlijk van spareribs houd zijn we wederom naar het Outback steak restaurant geweest. Dit is ondertussen al de 3de keer en ik begin het wel een beetje moe te worden maar goed. Ik ariveerde trouwens 45 minuten later omdat een paar Duitsers die de weg niet wisten 2 of 3 treinen later gepakt hadden... Ik moest dus wachten op hun en ze naar het restaurant begeleiden. Het eten smaakte wel en na nog wat gebabbelt te hebben zijn we met de laatste trein naar huis gegaan.
Voor zondag had ik een relaxt dag geplant. Daar was ik echt wel aan toe. De gehele dag niks doen. Ik ben om 10 uur opgestaan ben na een paar uur aan mijn grote mecha verder gaan werken. Deze is nu trouwens eindelijk af! Verder wat geinternet en lekker lui geweest. Voor de avond had ik een concertje geplant. Ik had op internet wat gezocht en er kwam een band deze avond die wel 'ok' klonk. Het was niet super maar ach ik wou naar een concert. De band heette dus "Last Alliance", dan snappen jullie de titel van dit bericht ook ^_^ .
Ik vertrok een beetje laat maar erg was het niet. De deuren gingen om 6 uur open en ik was er om kwart over 6. De andere gozer die mee wou gaan zat echter nog in de trein en ik moest behoorlijk naar de wc dus ik ben die eerst gaan zoeken wat best lastig was. Toen ik eenmaal alleen bij de live club was heb ik 2 kaartjes gekocht en daarna kon ik gaan wachten. Om 7 uur zou het concert beginnen en mijn grote Duitse vriend kwam om half 8 aankakken. Naja ik zat er opzich niet zo heel erg mee maar toch. Is wel een half uur muziek wat je mist.
Eenmaal binnen klonk het opzich wel redelijk. Het was heel erg druk en er waren alleen maar Japanners. Wij waren de enige 2 gaijin's (buitenlanders). We zijn een stukje verder naar voren gelopen en daar hebben we een paar nummers geluisterd. Vervolgens wouden we wel iets actiever zijn dus toen zijn we naar het midden gelopen waar de Japannertjes flink op een neer aan het springen waren.
Toen we daar stonden viel me op dat er veel een handdoek ibj hadden. Ik snapte niet waarom maar daar kwam ik snel genoeg achter. Toen ik nog iets meer naar voren stond was het echt tering warm. Je staat tussen een groep zwetende Japanners en iedereen is echt zeik nat van het zweet etc. Na 5 minuten liep het zweet al van mijn gezicht af.
Het was echt geweldig te zien hoe de vaak gesloten Japanners zich nu compleet uit aan het leven waren op de muziek. En met compleet bedoel ik dan ook compleet. Tijdens goede stukken liep iedereen naar voren waardoor de mensen vooraan compleet geplet werden en daarna liep iedereen weer naar achter. Geen idee waarom ze dat doen maar het is wel grappig. Verder springen ze heel veel in de lucht en je verschuift nogal eens van positie omdat de gehele groep eigenlijk constant in beweging is.
Het was echt een heel intens concert. Het was echt geweldig. Ik heb heel erg genoten van de muziek aluwel ik het niet kende en ook niks van de teksten kon verstaan. Je kon je echt zo heerlijk uitleven op de muziek, daar was ik echt aan toe. Sommige Japanners waren zelfs aan het crowd surfen en stage diven in het kleine zaaltje. Wat ook wel grappig is is dat de Japanners het handje met de duivels hoorntjes (wijsvinger en pink opsteken) amper kennen. Hier steken ze hun duim en wijsvinger op.
Toen ze hun laatste nummer gespeeld hadden begonnen de Japanners "enkori" te roepen. Enkori is Engrish voor encore wat zoveel betekend als "we want more". Dus de band speelde nog een nummer en verdwenen weer van het podium. Daarna kwam er nog een encore en als dat nog niet genoeg was kwam er daarna nog een :-/ . Ik heb geen idee of het normaal is om het publiek om de laatste 3 nummers te laten schreeuwen maar ik vond het wel vreemd. Normaal mag je blij zijn als een band 1 extra nummer speelt.
Ik moet wel zeggen dat je geregeld raar aangekeken werd door de Japanners omdat wij er dus als enige 2 gaijin's waren. Op zo'n moment voel je jezelf toch echt wel een buitenlander. Soms zou ik echt willen dat ik een Japanner was. Dat maakt dingen zo veel gemakkelijker hier ^_^ .
In dezelfde live club vinden trouwens ook de concerten van Lamb of God en Stone Sour plaats. Tegen die tijd ga ik wel wat beter voorbereid naar het concert toe. Na het concert ben je echt compleet nat van het zweet en alles plakt ect. De Japanners hadden dus allemaal handdoeken en droge kleren bij. Toen ik thuis kwam en ik rook eens aan men T-shirt rook dat bijna het zelfde als na 3 dagen grapspop :-/ . Ik ben toen maar direct gaan douchen en heb nog lekker in de o-furo (bad) gezeten.
Daarna was het tijd om mijn weblog te updaten en Vincent hield me gezelschap. Het was wel tof om eindelijk weer eens wat langer met hem te kunnen praten. Door het tijdsverschil loop je elkaar zowat altijd mis waardoor het lastig is om contact te houden.
Uiteindelijk is er weinig van mij relaxt dag gekomen. Het concert was vermoeiend en het is nu half 2 in de nacht dus dat worden weer 4.5 / 5 uur slapen. Maar ik zit er niks mee. Het was een mooie dag dus ik kan nu lekker gaan slapen voor een paar uurtjes.
8 Apr 2007 18:42 door Roy, 0 reactie(s)