Amsterdam: 08:38, Tokyo: 17:38

Aardbeving (2)

Yes!!! We hebben er weer een. Ik zat net lekker rustig achter mijn laptop begint om 21:01 ineens met tafel heen en weer te schudden en ik voel echt de alles van links naar rechts gaan voor een seconden of 1.5 / 2. Dat was echt cool! Het vreemde is alleen dat je het totaal niet beseft. Je zit gewoon achter je pc, je tafel gaat schudden en je denkt alleen wat is dit nou weer? En als het alweer voorbij is besef je dat het een aardbeving was.

Deze was overigens echt een heel stuk zwaarder als de eerste die ik meemaakte. Ik voelde deze keer ook nog een stuk of 5 naschokken. Deze kleine lichte bevingen kwamen zowat direct na de echte schok. Naja echt tof om mee te maken zo op een saaie avond.

Het epicentrum bevond zich exact ten oosten van Higashimatsuyama en ten noord oosten van Tokyo. Nog even wat leuke cijfertjes:

Occurred at (JST): JST 08 May 2007, 21:01
Latitude: 36.1N (degree)
Longitude: 139.9E (degree)
Depth: 40km
Magnitude: 4.4
Region Name: IBARAKI KEN NANBU

Overigens was de schok hier in Higashimatsuyama maar 2... Jezus ik had die 4.4 echt wel mee willen maken. Dat moet echt een stevige schok geweest zijn. Overigens ben ik er nu achter welke schaal ze gebruiken om de sterkte van de beving aan te geven en dat is de Japan Meteorological Agency Seismic Intensity Scale. Blijkbaar konden ze geen kortere naam verzinnen.

Meer info over de beving vind je hier en ik heb ook een Google Earth placemark gemaakt die je hier kan vinden. De placemark geeft het epicentrum aan. Ik woon overigens dus hier.

Verder heb ik vandaag nog een Japanse les waar ik natuurlijk niet voor geleerd had omdat ik een week vakantie gehad heb maar nu wil ik toch elke avond wel even blokken. Japans is echt een toffe taal en het motiveerd behoorlijk als je dingen ook direct toe kan passen.

8 May 2007 14:50 door Roy, 1 reactie(s)

Lamb of God

Vandaag ben ik 15 minuten eerder van het werk vertrokken want ik moest om 7 uur in Shibuya zijn voor het Lamb of God concert. In Shibuya aangekomen stond ik voor het beroemde kruispunt begint er een of andere Amerikaan langs me wat te vloeken. 10 seconden later spreekt hij me aan,

"Do you know where Club Quattro is?". Ik heb hem verteld dat ik daar ook heen ging waarop hij vroeg of ik ook naar LoG ging. Tuurlijk ging ik naar LoG er was niks anders te doen daarzo. Vervolgens heb ik even met em gebabbelt en toen ik zei dat ik uit Nederland kwam vertelde hij dat hij een vriend had in Nederland waar hij wel vaker paddenstoelen van kreeg. Ok......

Eenmaal aangekomen vroeg hij of ik wiet rookte. Nee ik rookte niet ^_~ . Vervolgens vroeg hij of ik er problemen mee had als hij er een rookte. Nou ja je doet maar he :-/ Vervolgens bood hij me nog een biertje aan maar dat heb ik maar niet geaccepteerd. Ik heb snel afgescheid van hem genomen en ik heb hem gelukkig niet meer gezien.

Hij was overigens volgensmij al onder invloed van het een of het ander want mijn naam veranderde wel 3 keer en 2 minuten nadat ik zei dat ik van Nederland was dacht ie dat ik uit Finland kwam. Nou ja het zal wel.

Ok, toen ben ik maar het gebouw binnen gegaan, ik heb mijn Graspop T-shirt aangetrokken en ben naar de concertaal gegaan. Binnen viel het op dat er toch wat meer buitenlanders waren als bij het vorige concert waar wij de enige waren. Er zaten ook aardig wat rednecks tussen maar wat wil je met Lamb of God.

Voordat LoG begon hadden we een voorprogramma van een band die eigenlijk uit 2 bassisten en een drummer bestond. De basgitaren klonken goed maar de rest miste waardoor het vreselijk eentonig was. Gelukkig speelde ze maar een half uur dus toen was het tijd voor Log!

Toen LoG begon te spelen werd iedereen natuurlijk gek en het was ook gelijk weer tering warm waardoor je na 10 minuten al zeiknat was zonder dat je ook maar echt iets vreemds gedaan had.

LoG speelde goed en er zat genoeg sfeer in de zaal. Helaas is het alleen zo dat je niet geweldig mee kan schreeuwen op de meeste nummers dus het was meer alleen een beetje headbangen wat op een gegeven moment ging vervelen.

Toen ze Laid to Rest speelde ben ik maar even de mosh pit ingedoken en toen ze The Subtle Arts of Murder and Persuasion speelde heb ik ook nog meegedaan met een circle pit wat ook wel tof was. Dat was overigens ook de eerste keer dat ik dat gedaan heb.

Na afloop wou ik nog een T-shirt kopen. Ik had die voor het concert al zien liggen en hij zag er wel cool uit maar ik was nog niet zeker of ik em wou of niet. Tijdens het concert zag ik dus dat op de achterkant de tour dates stonden van Japan. Toen wou ik hem dus wel hebben. Dan kun je lekker patsen dat je LoG gezien hebt in Tokyo ^_^ . Het enige probleem was dat ze er geen meer hadden! Dat was dus wel weer balen... Nou ja zeer waarschijnlijk heeft Stone Sour ook van die shirts dus dan moet ik er gewoon daar maar metteen een kopen.

Na het concert stonk ik natuurlijk weer een uur in de wind dus ik ben gelijk gaan douchen toen ik thuis kwam. De o-furo was vreselijk warm dus daar was ik na 30 sec ook weer uit en dat was het wel zo'n beetje.

Morgen heb ik weer mijn Japanse les. Ik heb weinig kunnen leren afgelopen week dus ik ben benieuwt wat het zal worden...

7 May 2007 17:51 door Roy, 1 reactie(s)

Nagano-ken

Voordat jullie beginnen te lezen wil ik even waarschuwen dat dit een gigantisch lang bericht is. Ik heb zoveel indrukken opgedaan in de afgelopen week dat zelfs dit bericht te kort is om alles te beschrijven.

Dag 1: Matsumoto
Maandag morgen stonden Christian en ik om 8:01 op het station in Higashimatsuyama om naar Shinjuku te vertrekken. Daar hadden we met Kristina afgesproken. Omdat Shinjuku nogal een groot station is liepen we elkaar natuurlijk mis maar na een belletje gepleegt te hebben vonden we elkaar dan toch.

Vervolgens hebben we onze bus gezocht en zijn we vertrokken naar Matsumoto. Matsumoto is een van de grotere plaatsen in het Nagano perfecture. Onderweg hebben we van het prachtige uitzicht mogen genieten. Het Japans landschap kenmerkt zich door vlakke gebieden en vervolgens ineens hoge heuvels en bergen. Dit ziet er echt waanzinnig uit.

In Matsumoto zijn we eerst naar het door ons gereserveerde youth hostel gegaan. Het youth hostel zag er behoorlijk brak uit en we moesten om 9 uur binnen zijn anders konden we er niet meer in en om 8:30 moesten we weer buiten staan. Echt super geweldig was dat dus niet maar we hadden teminste een kamer voor ons alleen.

Na onze tassen gedumpt te hebben zijn we naar de Asama onsen gegaan welke niet ver van het hostel lag. Eigenlijk wouden we naar het beroemde Matsumoto kasteel gaan maar deze was al bijna gesloten. In de onsen hebben we 2 uur rond gehangen en lekker in de buitenlucht gezeten. Ik zie eigenlijk niet veel verschil tussen een onsen en een o-furo maar goed. Het een is met bronwater de ander niet.

Na de onsen was het tijd om eten te zoeken. We vonden een of ander tof restaurantje in Japanse stijl. Je zat dus op de vloer met zo'n laag tafeltje etc. Daar hebben we alle 3 een menu bestelt met rijst, miso soep en kip. Die kip smaakte echt zalig! Het toffe van Japanse restaurants is dat je er zo vreselijkgoedkoop kan eten. Volgensmij waren we nog niet eens 1000 yen (6.50) kwijt per persoon.

Na het eten zijn we terug naar het hostel vertrokken en daar hebben we nog wat over films gepraat en wat Japanse cultuur dingen en vervolgens zijn we om 11 uur gaan slapen. Om 10 uur moest het licht eigenlijk al uit zijn maar niemand heeft geklaagd gelukkig.

Dag 2: Matsumoto kasteel
De 2de dag begon met een ontbijt in de buurt van het station en vervolgens zijn we naar het kasteel vertrokken. Op de weg naar het kasteel hebben we nog wat traditionele straatjes doorlopen met veel souvenier winkels etc. Daar hebben we nog iets te eten gekocht met zoete bonen pasta in een soort koek in de vorm van een vis.

Het kasteel zag er echt prachtig uit. We hebben aardig wat foto's van de buitenkant gemaakt. Je kon overigens ook naar binnen. Hier waren geweren, mortieren en dergelijke tentoongesteld. Deze zijn over komen waaien uit Europa. Overigens was het echt vervelend weer. Het regende een groot deel van de tijd waardoor het lastig was om foto's te maken buiten omdat er constant druppels op je lens vallen.

Bij het kasteel zat ook nog een museum en dat hebben we ook nog maar even snel bekeken omdat we er toch al voor betaald hadden. Hier kon je vooral achtergrond informatie vinden over het kasteel en wat geschiedenis van Japanse techniek.

Na het kasteel bezocht te hebben zijn we terug gelopen naar het station om de trein te pakken richting Nagano. De treinrit naar Nagano liep veel door tunnels dus dat was niet zo super interrestant. Toen we bijna in Nagano kwamen hadden we echter een prachtig uitzicht over de stad vanuit de trein omdat de trein door de bergen liep en de stad zich een heel stuk lager bevond. Het uitzicht was naar mijn mening stukken beter dan dat vanuit het government gebouw in Tokyo bijvoorbeeld.

In Nagano aangekomen hebben we een tourist information point gezocht en daar hebben we naar een goedkope slaapplek gevraagd. Men kwam met een ryokan (traditioneel Japans hotel) aanzetten voor 3700 per man per nacht wat behoorlijk goedkoop is dus die hebben we maar metteen genomen.

Eenmaal aangekomen kwamen we er achter dat we echt in een klein paradijs beland waren. Het zag er allemaal niet super onderhouden uit maar het straalde zoveel sfeer uit en onze kamer was zo groot (voor Japanse maten natuurlijk). Traditionele schuifdeuren met papier en alles er op en eraan. Na wat uitleg en een kopje groene thee die op traditionele manier ingeschoken werd zijn we eten gaan zoeken.

We zijn bij een yakitori naar binnen gegaan en daar hebben we wat vlees naar binnen gewerkt. Al snel begonnen wat Japanners met ons te praten en we kregen sake en alles aangeboden. Ze waren echt vreselijk aardig maar ik heb zo'n vermoeden dat ze dat alleen maar deden omdat er een westerse meid bij was ^_^. Toen we de yakitori verlieten kregen we zelfs nog 2 flesjes sake voor niks mee.

Eenmaal terug in de ryokan hebben ze onze yakuta's aangetrokken. Dit zijn de Japanse zomer kimono's die dus volgensmij ook als nachtkleding gebruikt worden. Toen we deze aanhadden moesten er natuurlijk wat foto's gemaakt worden want het zag er best tof uit. Al snel kwamen de karate houdingen er bij en uiteindelijk hebben we volgensmij een dik uur lang een fotoshoot gehouden.

Toen we in bed lagen kwamen we er overigens achter dat die dunne muurtjes echt alles doorlaten. Volgensmij hebben we dus iedereen wakker gehouden tot een uur of 1 ^_^ .

Dag 3: Zenkohji
Voor dag 3 stond het monkeypark geplant welke redelijk in de buurt ligt van Nagano. Helaas was het zo dat we een beetje lui waren waardoor we al een bus later moesten nemen en toen we ook de 2de bus miste omdat we bij de foute halte stonden hebben we de dag maar een andere indeling gegeven.

We zijn naar de Zenkohji tempel geweest. Dit is de grootste touristische trekpleister van Nagano, samen met de wintersport gelegenheden. Voordat we naar de tempel gingen kwamen we nog een arcade hal tegen. Daar hebben we eerst nog een uur lang geld verspilt aan Virtua Fighter 5. Katharina was hier overigens best goed in. Ik ben vaker verloren dan dat ik gewonnen heb.

Tevens hebben we nog een typisch vrouwen arcade ding gedaan. Je gaat in een hok zitten / staan en vervolgens kun je een bep. tijd foto's nemen. Het doel is dus dat je gewoon wat gekken bekken trekt etc. Vervolgens kun je een aantal foto's selecteren en bewerken met sterretjes, hartjes, tekst, en andere dingen. Uiteindelijk kun je een compilatie uitprinten op 10 x 15 formaat. Ik vond het maar een beetje een vreemde hobby maar het is wel echt iets waar meiden gek op zijn volgensmij.

Na de arcade zijn we dus naar de Zenkohji tempel geweest. Hier hebben we natuurlijk een hoop foto's geschoten. Het zag er allemaal wel tof uit maar ik heb zo'n gevoel dat tempels mij gaan vervelen. Het ziet er allemaal wel leuk uit maar je hebt er totaal geen relatie mee. Je gelooft niet in boeda etc. Ik voel me er ook nooit echt op mijn gemak omdat het toch een soort van heilige plek is. Maar goed de Japannertjes staan er ook overal foto's te maken dus het zou geen probleem moeten zijn.

Na de tempel heb ik een lokaal souveniertje gekocht voor mijn Japans docente omdat ze ook altijd kleine extra dingen voor mij meeneemt en daarna zijn we eten gaan zoeken. We kwamen uit bij een goedkoop restaurant waar ze wel lekker eten verkochten. De reden dat het zo goedkoop was kwam omdat het selfservice was en de gerechten waren ook gewoon koud. Je kon ze laten verwarmen in de magnetron en dat was het dan. Dus eigenlijk zat je gewoon magnetronvoer te eten. Maar desondanks smaakte het toch wel.

In de avond zijn we nog even naar de arcade hal geweest bij gebrek aan beter vermaak en daar hebben we veel Soul Calibur gespeeld. Tevens was een van de Japanners de guitar hero game aan het spelen en hij was echt zo vreselijk goed. Zo snel en zo perfect. Ik wil niet weten hoelang die mensen daar op oefenen. Overigens hebben ze hier ook drum mania en een of andere DJ spel wat op het zelfde princiepe werkt met draaischijven en alles er op en er aan.

Op het eind van de avond hebben we nog een paar nummers op dance dance revolution gespeeld waar ik vreselijk slecht in was natuurlijk. Daarna zijn we terug naar de ryokan gegaan en daar hebben we lekker geslapen tot een uur of 9 in de morgen.

Dag 4: Monkey Park
Donderdag zijn Christian en ik uiteindelijk toch nog naar het apen park geweest. Katharina wou die dag al naar huis gaan omdat ze met wat vrienden vrijdag naar Yokohama wou. Ze heeft dus nog een extra dag in Nagano rond gelopen.

Toen we s'morgens onze kamer verlieten hebben we betaald en werden we 100x bedankt en gegroet toen we weg gingen. We zijn naar het station gelopen om daar onze bagage te dumpen in een kluisje. Onderweg zagen we dat er blijkbaar wat speciaals te doen was op die dag. Er waren allemaal figueren op de weg aangebracht en men was bezig deze met bloemblaadjes te vullen.

We hebben snel wat gegeten en zijn daarna vertrokken naar het apen park. De bus rit duurde een minuut of 40 / 50 en vervolgens mochten we nog eens 40 minuten lopen om bij het park aan te komen. Het park was klein en het zag er niet zo netjes uit als een Nederlandse dierentuin maar goed. We hebben een hoop foto's gemaakt van onze harige broertjes en zijn daarna weer terug gekeerd naar Nagano.

Toen we in Nagano aankwamen zagen we toevallig Katharina nog lopen dus daar hebben we nog even mee gepraat en daarna afscheid genomen omdat ze met de bus terug naar Shinjuku ging.

Christian en ik hebben daarna nog wat rond gelopen en zijn wat eten gaan zoeken. Het was blijkbaar behoorlijk lastig om een leuk restaurant te vinden wat behoorlijk vreemd is in Japan want normaal vind je ze overal. Toen we er toch een gevonden hadden hebben we lekker gegeten en vervolgens hebben we onze baggage weer opgepakt en zijn we alvast naar Matsumoto gegaan want de voglende dag stond hiking op de planning.

In Matsumoto hebben we een manga cafe opgezocht. Een manga cafe is een soort van internet cafe. Je hebt je eigen hokje met een bank, relaxt of massagestoel, een pc, een playstation 2, een koptelefoon etc. Drinken is gratis. Je kon er ping pongen, darten en biljarten en natuurlijk manga's lezen. Een douche nemen behoorde ook tot de mogelijkheden. Dit alles koste 2600 yen voor 9 uur en is daarmee de goedkoopste manier om te overnachten (vandaar ook de douche).

We hebben daar wat ping pong gespeeld en vervolgens ben ik een gedeelte van deze weblog update gaan schrijven. Toen ik eenmaal moe genoeg was heb ik het volume van mijn koptelefoon wat zachter gezet en ben ik gaan slapen. Om 5:30 stonden we weer op want we wouden nog even douchen en we moesten om 6:30 weer buiten staan. Het manga cafe was wel tof om er eens te verblijven ik weet alleen niet of ik het vaker zou doen. Zo super comfortabel was het natuurlijk ook niet.

Dag 5: Hiking
s'Morgens stonden we dus vroeg op en hebben we de trein gepakt naar Chino om vervolgens de bus te pakken naar Minodo-guchi. Vandaaruit gingen we hiken. Het zou een flinke hike worden van 19 kilometer maar het zou te doen moeten zijn binnen 1 dag en we waren vroeg daar dus dat zat allemaal wel goed.

Eenmaal bij de start van de hike aangekomen zag het er werkelijk prachtig uit. Je had een klein riviertje wat constant in de buurt liep met helder en drinkbaar water en de bergen zagen er werkelijk prachtig uit.

De hike liep midden door de wildernis. Overal zag je rotsen, mos, bomen en het riviertje dat je altijd blijft volgen. Het was echt waanzinnig mooi om te zien hoe de zon door de bomen delen van het mos verlichtte. Ook de rotsen waren echt indrukwekkend om te zien. Waarom leven wij toch in zo'n saai plat land?

Al snel kwamen we bij wat ijs aan. Delen van het hikingpad waren compleet bedenkt met ijs en wat rotsen die er uit staken. Door over deze rotsen te lopen was het toch nog best te doen om verder te gaan. Op een gegeven moment zagen we rechts van ons nog een enorme hoeveelheid sneeuw liggen.

Na een uur of 2 gelopen te hebben kwamen we echter bij een probleem, meer sneeuw en ijs. En met meer bedoel ik dan dat het complete pad bedenkt was, geen rotsen om over te lopen dus. Alle Japanners waren hun crampons aan het onderbinden zodat ze makkelijk naar boven konden lopen. crampons zijn ijzers met uitstekende pinnen die je onder je schoenen bind zodat je over ijs kan lopen. Natuurlijk hadden wij die niet en dus zaten we met een probleem...

Ik heb aan een van de Japanners daar gevraagd of het haalbaar was om verder te gaan zonder crampons maar dat was toch wel gevaarlijk met uitglijden en zo. We hebben toen nog wat verder gebabbelt met de Japanners en we kregen spontaan koffie en eten aangeboden van een groep van 5 of 6 mensen. Ze kwamen uit Yokohama en hadden bijna een hike van 2 dagen achter de rug. Ze gingen terug naar het punt waar wij vandaan kwamen. Na wat voedsel genuttigd te hebben zijn we maar met deze groep weer terug naar onder gelopen.

Eenmaal bij het startpunt hebben we nog wat thee gedronken en hebben we een kaart gekregen van het gebied met alle hiking trails dus als we over een maand terug willen hebben we in iedergeval een goede kaart. Over een maand in alle sneeuw weg dus dat zou wel tof zijn.

We hebben afscheid genomen van de groep Japanners en zijn weer terug gegaan naar Matsumoto. Daar hebben we bus kaartjes gekocht voor de trip naar Shinjuku. Vervolgens heb ik nog een hello kitty sleutelhanger gekocht en wat noodles naar binnen gewerkt.

De bus naar Shinjuku belande in een file waardoor we wederom met een probleem zaten. Als we de trein van 11:48 in Ikebukuro niet haalden moesten we nog een extra nacht in Tokyo blijve slapen waar we geen zin in hadden. Gelukkig voor ons was de bus net op tijd in Shinjuku en we hadden zelfs nog 5 minuten over in Ikebukuro voor de laatste tijd vertrok.

Eenmaal terug in Higashimatsuyama heb ik wat eten gekocht bij de Lawsons (die 24 uur per dag open is) en eenmaal terug op mijn kamer heb ik mijn tas neer gegooit, mijn tanden gepoetst en ben ik gaan slapen.

Conclusie:
Het was echt een onvergetelijke trip. Zoals ik al zei heb ik zo veel verschillende indrukken opgedaan dat ik het af en toe zelf niet eens meer bij kon houden. Deze week was ook de eerste keer dat ik wel even terug in Nederland zou willen zijn. Gewoon om even compleet rust te hebben in een vertrouwde omgeving en de tijd te nemen om al deze ervaringen te verwerken.

Japan is echt een geweldig land. De natuur is echt geweldig mooi en een trip als deze laat wel weer eens zien welke grote contrasten er zijn. Op het ene moment zit je midden in een gigantische stad en reis je 2 uur verder dan zit je compleet in de wildernis. In de stad zelf ook zijn er zo veel contrasten. De moderne stad met traditionele ryokans, arcade hallen vs tempels en shrines etc. Het is echt een waanzinnig.

5 May 2007 05:53 door Roy, 2 reactie(s)

Paragliding

Zoals ik gister al schreef was het erg laat geworden en ik heb uiteindelijk maar een uur of 4 geslapen en dat was wel te merken in de morgen. Jezus wat was ik moe. Ik heb nog geprobeerd wat te luieren en ik heb de douche maar over geslagen om toch nog 15 minuten langer in bed te kunnen blijven liggen.

Daarna ben ik toch maar uit bed gekomen om naar Sakado te vertrekken en vervolgens over te stappen naar Ogose. Daar ontmoete ik Mole zoals hij zichzelf noemt. Hij wilt zijn echte naam niet vertellen dus dat zal wel altijd een geheim blijven. Verder waren er nog een aantal andere Japanners en 2 Amerikanen.

We hebben op het station even gewacht totdat we opgepikt werden door medewerkers van de paragliding school. Vervolgens maakte we een lange rit waar we tussen door ook nog even wat voedsel insloegen. De rit liep natuurlijk weer de bergen in en dat blijf ik nog steeds zo prachtig vinden. Hoe die mensen op die vreselijk smalle weggetjes de berg op kunnen rijden is echt verbazingwekkend.

Op de school aangekomen kregen we eerst een video te zien. Tijdens de video kreeg ik real time vertaling van Mole dus dat was wel handig. We hebben even toe gekeken hoe een aantal pro's van de berg af aan het gliden waren en daarna reden we weer met de auto naar het dal want daar lag het trainingsveld voor de beginners.

Na de nodige uitleg en het aantrekken van de uitrusting mochten we op een aflopend stuk gaan oefenen. De parachuut (sorry ik weet de echte naam niet meer) werd op de grond neer gelegd en vastgemaakt aan het ding waar je in hangt. Vervolgens kwam het er op neer dat je moest wachten op goede wind en vervoglens is het een kwestie van naar voren rennen en vervolgens een paar handelingen uitvoeren als de parachuut boven je hoofd hangt. Het oefenen verliep matig naar mijn mening. Af en toe ging het mis maar soms ook wel redelijk goed.

Om een uur of half 1 hebben we geluncht en daarna zijn we weer verder gaan oefenen. Nog altijd hadden we niet gevlogen, puur rennen en die parachuut de lucht in krijgen.

Tegen een uur of 3 mochten we dan eindelijk naar een hogere heuvel die op een gegeven moment wat stijler naar onder ging. Vanaf daar ben je dus echt van de grond en zul je moeten zweven anders val je :p .

De wind zat echter niet mee dus we hebben nog wat meer mogen oefenen daar. Toen de wind beter werd konden we voor het eerst echt gaan vliegen. De instructeurs spraken natuurlijk alleen Japans wat voor mij natuurlijk extra leuk was want eenmaal in de lucht snap ik totaal niks van hun aanwijzigingen.

Overigens was net voor mij een Canadese behoorlijk slecht geland (meer gecrasht) en die is toen met een verstuikte enkel afgevoerd. Dat was natuurlijk een stuk minder maar gelukkig was er niks gebroken.

Ik heb eerst nog eens 10 minuten moeten wachten voordat de wind goed stond en toen mocht ik toch eindelijk gaan vliegen! Na een aanloop begon ik nog voor de rand van de heuvel te zweven. Vervolgens ging ik recht op een stel struiken en een greppel af. Die Japannertjes waren van alles aan het schreeuwen maar ja dat snapte ik toch niet.

Ik besloot maar naar links te sturen want daar stonden geen bomen. Ik had geleerd dat je niet snel naar links moet sturen dus ik deed het heel rustig maar dat ding wou niet echt sturen. Toen heb ik maar wat meer aan het touwtje getrokken en toen ging hij inderdaad naar links! Vervolgens maakte ik een bijna perfecte landing. Mijn vlucht was geslaagd! Ik ben volgensmij overigens ook nog het verste gekomen van allemaal ^_^ .

Aangezien het al laat was is dit ook tevens mijn laatste vlucht geweest maar het was echt zo tof. Als je eenmaal in de lucht zit en je kan dat ding besturen en het enige wat je hoord is de wind die waait. Echt geweldig. Overigens was de heuvel in totaal maar een meter of 15 dus spectaculair hoog was het niet maar dat mag ook niet. Je moet eerst eens een hoop lessen en nemen en als je van een meter of 300 naar onder wilt moet je een pc met meet apperatuur, een eigen parachuut etc hebben. Wat behoorlijk prijzig is natuurlijk. Je kan overigens wel een tandem vlucht doen voor iets van 12.000 yen.

Toen we alles opgeruimd hadden gingen we weer de berg op naar het het gebouw waar we ook de video gezien hadden. Daar hebben we nog even gezeten en iedereen mocht een voor een zijn ervaringen van de dag. Ik kwam niet verder als "Today sugoi desu", wat zoiets betekend als het was cool vandaag. Natuurlijk wist ik het Japanese woord voor vandaag niet maar goed. Iedereen lachte hard dus het zal wel goed gezeten hebben.

Ook werd ik volgensmij nog verschillende keren belachelijk gemaakt met debiele grappen etc maar daar zat ik echt totaal niet mee. Als buitenlander weet je dat je anders bent en mensen zullen daar op reageren. Ik zie het ook totaal niet als discriminatie of zo.

Na dit eind gesprek kregen we nog een briefje in onze handen waarmee we voor 1500 yen nog een dag konden komen. Ter vergelijking, de eerste keer koste het dus 6000 yen! Dat is dus wel mooi meegenomen. We werden voor een vriendelijke Japanner bij het station gedropt en vervolgens zijn we een restaurant gaan zoeken.

Eerst zijn we naar Sakado gegaan maar daar zat alles vol dus toen zijn we maar naar Kawagoe getreint. Daar zijn we naar een izakaya geweest waar we een hoop Japans eten naar binnen gewerkt hebben. En natuurlijk werd er ook het nodige bier en sake genuttigd.

Het was echt heel tof want al deze Japanners spraken Engels dus dat was voor mij echt makkelijk. Natuurlijk spreken ze onderling gewoon Japans maar je kan er makkelijk tussen door wat Engels gooien.

Ik heb echt extreem genoten van deze dag. Eindelijk was ik eens een dag compleet met (bijna) alleen maar Japanners op pad die ook nog eens Engels konden. Ik heb nieuwe en leuke mensen leren kennen en behoorlijk wat ervaringen opgedaan. Ik heb ze hier ook een paar keer voor bedankt. Het was echt een perfecte dag. Het voelde gewoon zo goed om eens echter onder de Japanners te komen. Iets wat normaal toch echt wel moeilijk is.

Overigens begin ik het nut van mijn weblog wel in te zien. Vandaag kreeg ik onder andere de vraag wat ik al allemaal gezien had van Japan. Errrrrr................ :-/ . Jezus wat vergeet je dat snel. Je maakt hier zo veel dingen mee dat het echt onmogelijk is om dat allemaal altijd te kunnen onthouden.

Morgen ga ik alweer voor een aantal dagen naar Nagano. Maandag na de golden week heb ik het concert van Lamb of God, in diezelfde week komen mijn ouders hier naar toe als ik me niet vergis, ik moet mijn trip naar Kyoto plannen voor ergens in Juni etc. So much to do, so less time (and money)...

29 Apr 2007 17:24 door Roy, 1 reactie(s)

Golden week

De Golden week is ondertussen van start gegaan wat betekend dat we een week vrij hebben! Alle Japanners maken hier dankbaar gebruik van door rond te gaan reizen. Overal staan files en hotels zijn volgeboekt.

Ik heb met nog 2 andere studenten een trip geplant voor een dag of 5 naar Nagano-ken. Nagano is vooral bekend van de olypische spelen in 98 volgensmij. Het voordeel van Nagano is dat er niet zo veel te doen is waardoor het er ook rustiger zal zijn. We hebben echter niet alles geplant dus ik ben benieuwt. We hebben een hotel voor de eerste 2 dagen en de busreis naar Matsumoto. Een uitgebreid verslag zal uiteraard volgen.

Vandaag was het zaterdag en we konden weer Kendo beoefenen. Dat heb ik dus deze morgen 2 uurtjes gegaan. Nog altijd hebben we geen pijl aangeraakt maar de volgende keer zouden we toch echt eens mogen schieten!

Vervolgens heb ik op mijn kamer wat van de muziek genoten. Ik moest zowiezo in de middag naar Tokyo om de buskaartjes te kopen voor maandag (dan vertrekken we dus naar Matsumoto) maar het begon te onweren dus ik ben wat later vertrokken.

Eenmaal in Shinjuku aangekomen moest ik natuurlijk even zoeken waar ik die dingen kon kopen. Ik had op een papiertje wat opgeschreven maar erg ver kwam ik daar niet mee. Shinjuku is het drukte station ter wereld en het is echt een doolhof. Na een half uur rond gelopen te hebben en hier en daar de weg gevraagd te hebben heb ik toch de kaartjes kunnen bemachtigen.

Nadat ik de kaartjes gekocht had heb ik nog wat in de buurt rondgelopen. Daar hadden ze onder anderen een electro zaak met pda achtige dingen. Ik wou natuurlijk even spelen en binnen 10 sec stond er al een verkoper langs me die alles demonstreerde. Je kon TV kijken, internetten, word documenten typen, excel, mailen natuurlijk. Echt on voorstelbaar. Het scherm had een resolutie van 800 x nog iets. Het was echt tof om te zien. 't ding koste in totaal iets van 80.000 yen + nog eens 6.000 elke maand als ik me niet vergis.

Daarna heb ik de east exit proberen te vinden want daar spaken we later in de avond af voor karaoke. Nadat ik die gevonden had heb ik wat doelloos rond gelopen en ben ik nog een arcade hal binnen gelopen waar een stel Japanners hun kunsten aan het vertonen waren.

Eentje was de moeilijke versie van guitar hero aan het doen wat em echt vreselijk goed lukte, daarnaast zat een meid drum mania te spelen en even verderop zat iemand op een compleet meng paneel de DJ uit te hangen. Echt geweldig hoe ze die dingen verzinnen.

Daarna was het tijd voor eten. Ik heb een noodle restaurant opgezocht want noodles zijn goedkoop. Daar heb ik mijn buikje toen voor 700 yen volgegeten. Vervolgens ben ik weer naar de east exit gelopen van het station en heb daar voor een uur wat muziek geluisterd.

Om 8 uur was het karaoke time! Toen iedereen er was hebben we een van de reclame gastjes op straat aangesproken. Ze staan hier altijd reclame te maken voor restaurants, karaoke bars, clubs etc. Als je dan naar die tent heen wilt bellen ze op om te kijken of er genoeg plaats is en vervolgens word je naar de locatie begeleid etc. Echt wel handig.

De karaoke was echt geweldig. We hebben 2 uur lang flink lopen zingen. Ook best wel goeie muziek overigens. Korn - You all want a single, Hoobastank - crawling in the dark, Linkin Park - In the end, Motorhead - Ace of spades en nog wat rock / metal nummers ^_^ . Ze hebben overigens echt alles in die karaoke bars. Ze hadden zelfs Arch Enemy, Dragonforce, Sonata arctica etc. Echt waanzinnig. Ik zou zo graag eens met een stel alto's naar zo'n bar gaan om de gehele avond om alleen maar metal nummers te brullen.

Natuurlijk kwamen er ook wat foutere nummers voorbij zoals barbie girl (Deze hebben ze echt OVERAL), Y.M.C.A. en 99 luftballons voor onze Duitse vrienden. Overigens waren er weer 2 nieuwe studenten bij gekomen, een Turk en een Duitse meid.

Op de terug weg in de trein hebben we nog met 3 Japanse vrouwen lopen praten voor een heel uur. Ze hadden natuurlijk gedronken waardoor ze een stuk spraakzamer waren. Waarschijnlijk spaken ze alleen maar met ons om hun Engels te verbeteren maar goed. Het was wel grappig. Ze waren overigens wel te oud :-(

Nu is het 2 uur in de nacht. Morgen ga ik paragliden en ik moet er volgensmij echt weer vroeg uit dus ik ben benieuwt. Volgensmij ga ik echt weer vreselijk brak zijn. Ik moet nog even kijken hoelaat ik de trein moet hebben. Misschien dat ik beter niet kan gaan slapen.

28 Apr 2007 19:01 door Roy, 1 reactie(s)

Pagina: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16