Weblog - roybongers.nl

Vanmorgen vroeg ben ik gaan honkballen met een Duitser en wat Japanners. Toen we bij het veld aan kwamen dacht ik even terug te zijn in Nederland. De reden?

Juist! Die Japanners hier hebben gewoon een molen en wat van die traditionele grachtenhuisje gebouwt pal naast het honkbal veld. Mijn eerste reactie was werkelijk "o mijn god... dit is gestoord".

Blijkbaar is het een of ander wandel centrum. Dit zou best kunnen want Higashimatsuyama heeft een speciale relatie met Nijmegen vanwege de wandel vierdaagse. Hier in Higashimatsuyama hebben ze een wandel driedaagse wat volgensmij zo'n beetje de grootste is hier in Japan. Bij het stadhuis staat ook een klein bordje met informatie hierover waar ook de Nederlanse vlag op te vinden is. Best grappig.

Ik heb niet naar binnen kunnen gaan want de andere wouden naar huis maar ik kan daar makkelijk nog een keer naar terug dus dat zal ik dan ook wel een keer doen denk ik.

Nou goed, het honkballen was wel tof. Ik heb een flink aantal keren met de knuppel mogen slaan wat wel redelijk ging. Nou ja... die pitcher gooide vreselijk langzaam. Ik heb 1x om een snelle bal gevraagd maar die zijn echt niet te raken. Het verbaast me ook hoe snel deze gasten een bal naar een andere kunnen gooien.

Honkballen is dus opzich wel een toffe sport om te spelen vind ik. Eigenlijk een van de weinige die ik wel kan waarderen. Kyudo is opzich ook wel aardig maar het hele ritueel er omheen neemt toch veel tijd in beslag. Ik heb tot nu toe nog niet een keer een pijl in mijn handen mogen hebben dus ik heb puur en alleen de bewegingen geoefend. Dat gaat opzich wel vervelen na 3 / 4 lessen. Maar als het goed is mag ik de volgende keer wel schieten dus ik hoop dat ik het dan wat leuker ga vinden.

De rest van de dag heb ik eigenlijk niks gedaan. Ik heb wat op mijn kamer gezeten en om een uur of 2 / 3 ben ik in slaap gevallen en heb tot een uur of 6 geslapen. Het mezelf uitputten begint toch echt wel zijn tol te eisen ondertussen volgensmij.

In de avond heb ik nog wat gechat met onze goede Belgische vriend Sander en Vincent. Vincent was naar Walls of Jerico geweest die ik gezien heb als voorprogramma van Stone Sour. In Nederland was het concert natuurlijk veel toffer inclusief stage diven etc maar goed. Ik ben er al lang achter dat ik voor de muziek toch echt terug moet naar Europa.

Ik zal maar niet beginnen over hoe Jalours ik ben op al die mensen die naar die vette festivals gaan in Nederland / Belgie. Zoveel bands die ik zal moeten missen :( . Hier in Japan hebben ze ook festivals maar die zijn pas in augustus en september dus dan ben ik al terug in Nederland en verder zijn die zo mainstream als ik weet niet wat. Alleen Loud Park is goed, vreselijk goed!

Ik moet overigens hier ook nog wel echt een keer naar een visual kei band gaan kijken want dat is toch ook echt iets unieks hier in Japan.

Foto's!

Na nog wat e-mail contact met mijn hosting vandaag werkt het eindelijk allemaal weer fatsoenlijk en dus kon ik foto's gaan updaten. De eerste 3 dagen staan nu online en je kan ze allemaal op de eerste pagina vinden. Morgen zal ik verder gaan met de rest van de dagen aangezien we ondertussen alweer de magische 00:00 uur gepaseerd zijn. Morgen is gewoon weer een werkdag dus ik mag niet te moe zijn.

Nou ja... vanmorgen toen ik naar het werk liep heb ik 90% van de tijd mijn ogen dicht gehad en in de andere 9% waren ze maar half open om te zien of ik nog in de goede richting liep. 9 dagen rondreizen is toch wel vermoeiend.

Shigoto

Shigoto, of te wel werk. Vandaag was het weer tijd om te werken. Ik had in Kyoto dus een 2 dozen met koekjes gekocht en die heb ik vandaag uitgedeeld na de lunch. Eindelijk weer eens een babbeltje gehad met wat collega's en ik heb zeker een half uur wat anders kunnen doen dan achter mijn pc zitten dus dat was wel relaxt.

Mijn Japanse les in de morgen was een ramp. Ik zat gewoon in het wilde weg te gokken en ik was eigenlijk ook te moe om serieus iets te leren maar goed. Ik heb nu wat papieren gekregen om kanji's te leren. Dit zijn dus de Chinese tekens. Best interrestant denk ik.

Voor de rest mag ik weer wat dingen aan mijn programma aan gaan passen zoals gewoonlijk. Ach ik hoef nog maar 3 weken te werken dus dat komt wel goed ^_^ .

Overigens zullen jullie nog iets langer op foto's moeten wachten. Mijn hosting had besloten om alles om te gooien waardoor mijn hele afbeelding administratie programma niet meer werkte. Als het goed is gaan ze dat nu weer recht zetten. Dus ik hoop zo snel mogelijk mijn foto's online te kunnen gooien.

Morgen krijg ik een zomer deken voor mijn futon of iets dergelijks. Eigenlijk zou dat vandaag al gebeuren maar de dorm keeper had vandaag geen tijd denk ik.

Afgelopen 3 dagen

Vrijdagavond heb ik nadat ik het vorige bericht in een manga cafe getypt heb nog wat foto's gemaakt van de A-bomb dome. Op de foto's kwam de dome er heel groen uit terwijl hij in het echt er totaal niet groen uitzag. Heel vreemd...

De volgende morgen (Zaterdag dus) ben ik langzaam aan uit bed gekomen en ben rustig aan naar het peace memorial museum gelopen. Binnen in het museum kon je de complete geschiedenis betreffende de aanval terug vinden. Evenals de reden waarom Japan uberhaubt in de oorlog terecht kwam.

Blijkbaar zaten ze al een hele tijd in oorlog met China en andere Aziatische landen dus het waren zelf ook echt totaal geen lievertjes. Hiroshima was de militaire basis bij uitstek en dit zag je dan ook wel overal terug. Japan is dus ook echt niet het land wat geen schande kent.

Hiroshima werd om strategische doeleinden gekozen en deze stad werd gespaard van bombardementen waar o.a. Tokyo toendertijd al helemaal plat gebombardeerd werden. De reden hiervan was om te zien wat de kracht van zo'n bomb aan zou richten.

Als ik me het goed herinner lag er zelfs een brief van Einstein waarin hij voorstelde om een atoombom te maken. Ik ben er niet zeker van of hij samen met andere geleerden aanrade om Japan aan te vallen met het ding of dat het andere waren. In iedergeval daalde mijn respect voor deze man behoorlijk hard. Hij stelde zelf dus al voor om een bom te maken waarvan hij wist dat deze ongelovelijk krachtig ging zijn en vele mensen het leven zou gaan kosten.

Even later kreeg je het daadwerkelijk moment van de ontploffing te zien met schaalmodellen, foto's etc. De schaalmodellen van voor en na de ontploffing laten echt zien dat er niks meer van Hiroshima over was. De voornamelijk houten huisjes werden gewoon binnen een flits weggevaagd.

Daarna krijg je de verhalen van overlevenden. Over de verbranden lichamen van mensen. Mensen die massaal in de rivier springen om af te koelen om daar als nog te sterven. Moeders die hun kind dood terug vinden en ze enkel herkennen aan een schoen of naam plaatje.

De gevolgen van de straling werden daarna getoond. Mensen die eerst nog gezond leken werden na een maand ineens ziek en stierven binnen enkele dagen. Andere kregen bloedingen, gezwellen en problemen aan het darmstelsel, haar uitval etc.

Dit waren de gevolgen op korte duur. Daarna had je de gevolgen op lange duur, o.a. kanker etc. Natuurlijk kwam ook het verhaal van het kraanvogel meisje weer aan bod.

Als laatste stonden er veel items ten toon gesteld die de kracht van de bom lieten zien. Verbranden kleren van mensen die daar gestroven zijn, uitgevallen haren, stenen muren die doorboord zijn met glas, aan elkaar gesmolten glas etc.

Wat ook mooi was om te zien was dat bij elke atoombom test of berichten over productie de burgemeester van Hiroshima een telegram bericht geschreef naar de betreffende ambasadeur / president van dat land. Het waren er nog aardig wat moet ik zeggen.

Het heel museum is echt heel indrukwekkend om te zien. Ik heb er ook iets van 4 of 5 uur rond gehangen. Het is ongelooflijk om je voor te stellen dat dit pas 60 jaar geleden gebeurd is. Nu staat er weer een complete prachtige leefbare stad.

Na het museum gezien te hebben heb ik besloten om naar Osaka te vertrekken. Ik heb de Shinkansen genomen naar Shin-osaka vanwaar ik de metro genomen heb naar Osaka. Daar aangekomen was het tourist information point natuurlijk dicht maar ik had een gids bij me.

Ik had van te voren al eigenlijk geplant om in een capsule hotel te gaan slapen dus dat heb ik dan ook maar gedaan. Het is echt heel vreemd om dat voor het eerst mee te maken. Het zijn inderdaad echt alleen maar kleine plastic boxen. Er zit een lucht blazer in om het toch nog fris te houden en natuurlijk een tv, radio, alarm etc.

Het was overigens opmerklijk comfortabel. Je had een degelijk bed om op te slapen en alles. Het enige nadeel is dat je echt niet lang moet zijn want ik kon met mijn tenen al bij de deur als ik mijn benen uitstrekte.

Ik heb daar dus goed geslapen en ben de volgende morgen naar het tourist information point gegaan waar ik wat informatie gekregen heb.

Met die informatie heb ik een wolkenkrabber bezocht welke me een uitzicht gaf over geheel Osaka wat er altijd wel prachtig uit ziet. Toen ik naar onder kwam zag ik een advertentie met een traditionele straat met restaurants en een pijl naar onder. Ik had geen idee wat het was dus ik liep maar eens naar onder om te kijken wat daar was. Nu bleek dus dat ze daar een complete traditionele straat ondergronds nagebouwt hebben met allemaal restaurants!

Na daar wat gegeten te hebben ben ik naar een gigantisch lange overdekt winkelcentrum geweest. Ik heb geen idee hoelang dat ding wel niet was maar zeker een aantal kilometer in een rechte lijn. Echt ziek.

Vervolgens ben ik nog naar Osaka-jo (Osaka kasteel). Deze zag er echt prachtig uit van buiten. Binnen was het echter compleet westers en modern ingericht met stenen muren en alles. Ik vermoed dat het kasteel een keer is afgebrand en vervolgens op moderne wijze weer opnieuw opgebouwt is wat de sfeer echt totaal kapot maakt. Het kasteel in Himeji is echt veel mooier wat dat betreft.

Osaka is echt een mooie stad en ik vind het eigenlijk wel jammer dat ik er maar 1 dag heb kunnen spenderen. Het lijkt een beetje op Tokyo maar dan weer net iets anders. Het is allemaal wat onduidelijker maar je leert de weg er wel snel te vinden.

Nou goed, het was pokke weer want het regende flink en het was ook al wat later dus ik besloot maar terug te gaan naar Kyoto omdat ik ook nog wat wou shoppen. Op het werk is het traditie om iets mee te brengen van het gebied waar je heen bent geweest op vakantie / zakanreis. Zo heb ik o.a. al Koreaanse snoepjes gehad en nog wat andere vreemde dingen.

Toen ik dat allemaal had ben ik de Starbucks in gelopen en heb daar nog een groene thee naar binnen gewerkt en vervolgens heb ik wat na lopen denken over willekeurige dingen.

Na een tijdje ben ik naar het station gelopen en ben daar langs een Amerikaan gaan zitten. Ik heb met hem een heel interresant gesprek gehad over cultuur, Nederland, Amerika, geschiedenis en weet ik veel wat allemaal. Het was echt een zeer interresante gozer en zeker niet een van die standaard Amerikanen die alleen maar trots is op zijn eigen land en denkt dat iedereen Amerika zo geweldig vind.

Toen was het op een gegeven moment tijd voor mij om de bus te pakken en ben heb toen afgescheid genomen van deze gozer en heb de nachtbus genomen naar Shinjuku. De plaats naast me was leeg dus ik kon daar lekker liggen en proberen wat te slapen.

s'Morgens (ondertussen dus maandag) kwam ik in Shinjuku aan en heb toen de trein terug naar Higashimatsuyama gepakt. Daar aangekomen heb ik mijn spullen gedumpt, gedouched, mijn kleren in de was gedaan, mijn kamer opgeruimt etc.

Vervolgens was het tijd om naar de interns meeting te gaan. Deze begon met een presentatie van een Duitser die probeerde Engels te spreken maar zijn Duits accent was echt te vreselijk. Daarna kwam er nog een presentatie met daaropvolgend een buffet!

Na het buffet mochten een paar stagaires een presentatie houden en vervolgens hadden we een "workshop" waarbij we antwoord moesten geven op waarom we naar Japan waren gekomen en waarom we voor BOSCH gekozen hadden.

Daarna hadden een aantal stagaires een reservering gemaakt bij een izakaya maar de helft had ineens geen zin meer en toen nog een kwart om die reden afsloeg ging het feest niet meer door wat eigenlijk best diep en diep triest was maar goed...

De avond heb ik gevuld met foto's downloaden van mijn camera, het updaten van mij blog en dat was het zo'n beetje.

Himeji & Hiroshima

Vanmorgen ben ik vroeg uit bed gestapt om me rustig aan te kunnen kleden uit te checken en vervolgens de Shinkansen richting Hiroshima te pakken. Ik ben er halverwege de rit in Himeji nog uitgestapt omdat daar een van de mooiste kastelen van Japan ligt. Het kasteel zag er erg mooi uit en binnen was ook erg veel informatie te vinden wat ook nog eens leesbaar was voor niet Japanners dus dat was wel mooi meegenomen.

Eenmaal terug op het station aangekomen stond ik te wachten op mijn volgende Shinkansen ritje naar Hiroshima. Komt er even vrolijk een Nozomi (de snelste soort) met 300km p/h uur door het station geraast. Ik kan je een ding vertellen, dat is echt VRESELIJK snel! Ik zat daar echt zo van: wow o.0 .

Vervolgens heb ik dus de Shinkansen naar Hiroshima genomen. In de Shinkansen ben ik al snel in slaap gevallen want ik ben echt vreselijk vermoeid. Elke dag laat naar bed en dan vroeg weer wakker worden wilt niet echt helpen. Zeker niet als je ook nog de gehele dag actief bezig bent geweest. Ik werd net op tijd wakker dus dat was wel geluk hebben.

Toen ik buiten kwam had ik echt last van mijn nek omdat die airco echt constant staat te blazen... Ik was natuurlijk nog steeds vreselijk moe dus ik ben ergens op een sofa gaan zitten (lang leven Shinkansen wacht ruimtes) en heb daar nog 15 minuten een beetje liggen bij te komen.

Daarna was het zoeken naar het Tourist Information Center want ik moest natuurlijk nog een kamer hebben. Ik kon al metteen gaan inchecken bij een youth hostel met prive kamers dicht bij het Memorial park.

Na het inchecken ben ik richting het park gaan lopen. Op een gegeven moment zag ik wat gedichtjes op een informatiebord geschreven door overlevenden van de atoombom. Tevens stonden er wat tekeningen afgebeeld. Het was best indrukwekkend om dat zo te lezen.

Toen ik verder liep richting het park begon ik me ook wel echt te realiseren hoe vreemd het was om hier nu te lopen. Zo'n 60 jaar geleden lag hier in een keer alles plat. Ik vraag me ook echt af hoe het nu zit met de straling want volgensmij is men gewoon al snel begonnen met de wederopbouw van de stad en nu is er volgensmij ook totaal geen gevaar meer voor de volksgezondheid om hier te wonen.

Het begon al schemerachtig te worden toen ik bij het park aankwam. Het park is werkelijk prachtig. Het is heel groen zoals je dat van een park mag verwachten en de monumenten die er staan zijn erg mooi opgezet. Zo kijk van uit een plek door een poort tegen de ethernal flame met in de verte de koepel van de A-Bomb Dome. De dome is een vervallen gebouw met een ronde koepel welke bewaard is gebleven na al die tijd.

Vervolgens heb ik ook nog het momument voor de getroffen kinderen bezocht. Dit is de plek waar alle kinderen hun duizenden gevouwen kraanvogels naar toe brengen. Dit komt voort uit het Sadako Sasaki verhaal wat ik al ooit eerder geblogt heb.

Het blijft echt vreemd en indrukwekkend om hier rond te lopen. Het is voor mij best moeilijk om te bevatten dat er nu weer een complete levende stad is. Als je dit vergelijkt met Tsjernobyl waar je nog altijd maar maximaal 3 uur het gebied in mag in verband met de gevolgen van de ramp is het echt heel appart.

Het begon overigens nog lekker te regenen en het onweerde ook flink dus dat gaf ook wel extra sfeer aan deze toch wel bijzondere plek. Ik heb dus maar alvast een paraplu gekocht want morgen en zondag zal er waarschijnlijk ook alleen maar regen zijn... Morgen blijf ik nog in Hiroshima en tegen de middag wil ik naar Osaka vertrekken om daar een nacht te blijven en vervolgens zondagavond weer terug te gaan naar Tokyo via Kyoto.

Honkbal in Holland

Foto's!

Shigoto

Afgelopen 3 dagen

Himeji & Hiroshima