Vrijdag morgen heb ik wat in Ueno rond gelopen om later naar Yoyogi park te gaan om daar nog wat uit te rusten. Om een uur of 4 ben ik naar Higashimatsuyama gegaan om daar snel wat inkopen te doen (chocolade en andere dingen die veel energie geven). Daarna heb ik zijn mijn spullen gewisseld voor de kleren en eten dat Mt. Fuji op moest.
Ik kwam mama-san tegen die natuurlijk erg verbaast was mij nog te zien. Maar zo vriendelijk als ze is trok ze me naar de kantine om me daar wat pudding aan te bieden.
Daarna vertrok ik met een hoop andere mensen richting Mt. Fuji. De weg naar Mt. Fuji was best interresant. Rijden door het Japanse landschap is toch wel wat leuker als het vlakke Nederland. Toen we eenmaal omhoog klommen met naar het 5de station om vanaf daar te starten kwam je van alles tegen. Veel haarspeldbochten en plotselinge mistbanken etc.
Bij het 5de station aangekomen hebben we eerst 30min pauze gehouden om naar de lucht te wennen omdat er minder zuurstof in zit op die hoogte. Daarna zijn we met volle moet begonnen met het beklimmen van de berg.
Na 10 minuten wou de groep echter al pauze houden... Na wat gezeur van mij zijn ze na 2 min weer verder gegaan maar na 15 minuten was het weer zo ver en doorlopen deden ze ook niet. Omdat ik de zonsomkomst wou zien en me erg irriteerde aan de langzamere mensen ben ik met nog 2 of 3 andere maar doorgelopen.
We klommen tijdens de nacht dus een zaklamp was nodig om de weg te vinden. Het beklimmen ging vrij goed aluwel sommige stukken iets zwaarder waren. Wij hebben bij elk van de stations gemiddeld 5 min pauze gehouden en zijn daarna weer vlug verder gegaan.
Na 3.250 meter begin je de ijle lucht toch wel te merken. Je komt minder snel vooruit en je ademt als een gek. Maar ik had eigenlijk meer verwacht dat je echt ademsnood zou krijgen omdat je ook zuurstof bussen kon kopen en zo. Het voelde naar mijn mening meer aan alsof je erg moe was.
Bij het 9de en een na laatste station aangekomen begon de hel. Het begon te regen... Mijn 200 yen regen outfit bleek niet zo geweldig te zijn maar goed. Het was nog een klein stukje naar de top dus dat moest te doen zijn. Tijdens de gehele klim hebben we niet zo veel Japanners gezien maar vanaf het 9de tot het 10de station stikte het er van.
Het was in de rij staan en langzaam aan naar boven lopen. Soms kon je zo 30m voorbij schieten omdat er ruimte was aangezien Japanners zo traag in rijtjes staan / lopen.
Op de berg aangekomen was het koud. Het waaide hard en het regende nog steeds. We zijn snel de hut in gekropen om op te warmen maar daar was het nog steeds niet echt warm en we moesten nog 1 uur wachten voor de zonsopkomst.
Een uur later was het zo ver. Er was totaal GEEN zonsopkomst... Het was bewolkt en het regende. Het gevolg is dat het enige wat je zag was het blauw worden van de lucht. Een grote teleurstelling dus. We hebben nog een uur op de top rond gehangen om te wachten tot de regen op zou houden maar dat deed het niet.
Toen zijn we maar weer naar onder gegaan. De weg naar onder verloopt over stijle hellingen die eigelijk alleen maar zand bevatten. Je kan dus letterlijk naar onder rennen. Dat was wel grappig maar het duurde toch nog verschillende uren voordat we onder waren.
Een gedeeltelijk van de rest van de groep heeft de top overigens maar bereikt. Het andere deel was afgehaakt. Ondanks dat het weer erg slecht was ben ik wel trots dat ik op de top van Mt. Fuji geweest ben. Ik denk echter niet dat ik het snel over zal doen. In Japan hebben ze een gezegde dat iemand die Mt. Fuji niet beklimt stom is en iemand die hem 2x beklimt dat ook is. Daar ben ik het dus wel redelijk mee eens.
Toen iedereen weer bij elkaar was zijn we nog naar een onsen geweest waar we wat uitgerust hebben en wat ervaringen uitgewisselt hebben. Mt. Fuji was toch wel een leuke maar zware ervaring. Het is in iedergeval iets wat ik absoluut niet wou missen.
In de avond heb ik mijn kleren gewassen en mijn Fuji spullen weggeflikkerd in de dormitory. Daarna ben ik terug naar Tokyo gegaan om daar in een goedkoop hotel te overnachten. Ik was erg moe omdat ik dus 24 uur niet geslapen had en ik had de gehele Mt. Fuji beklommen.
De volgende morgen werd ik zonder kramp in mijn benen wakker wat me overigens erg verbaasde. Normaal heb ik na een dag door Tokyo lopen of een andere hike altijd kramp maar deze keer niet.
22 Jul 2007 14:54 door Roy, 2 reactie(s)
Door Vince op 22 Jul 2007 16:12
Nice man! Ik dacht ook echt WTF toen ik dat mailtje van je kreeg.Door mams op 22 Jul 2007 15:25
Tof Roy, ik had de tocht graag met jou samen gelopen.Het lijkt mij ook een geweldige ervaring. mams