Mijn date met Juna was me redelijk goed bevallen. We waren naar een Izakaya gegaan waar we wat gegeten en gedronken hebben. We hebben over van alles en nog wat gepraat en ik ben nog wat interresante dingen te weten gekomen. Blijkbaar scheren Japanse jongens hun wenkbrauwen en hebben Japanners een hekel aan Chinezen. Dat laatste was me al enigsinds bekend maar dit was pas echt de eerste keer dat ik het echt van een Japanner gehoord heb. De culturen botsen gewoon een beetje volgensmij net zoals dat bij ons in Nederland nog wel eens gebeurt.
De volgende dag stond in het teken van de sumidagawa hanabi. Het grootste vuurwerk spektakel in Japan. Midden in het hartje van Tokyo worden 22.000 stukken vuurwerk de lucht in geschoten vanaf 2 plaatsen op de sumidagawa rivier.
Ik heb met Christian afgesproken in Ikebukuro en ben vandaar uit naar Asakusa gegaan. Christian wou de tempel nog een keer zien dus dat hebben we eerst maar gedaan. Vervolgens zijn we een plekje voor de hanabi uit gaan zoeken. Na een tijdje rond gelopen hadden we een leeg plekje gevonden. Na daar te gaan zitten kwamen later Andreas, Ahmet en nog een Turkse student ons vergezellen.
Helaas bleek voor ons dat vanuit het door ons gekozen plekje niks te zien was... Een andere plek zoeken had geen zin meer dus toen hebben we maar besloten om met een grote massa een van de bruggen over te steken. De mensen mogen langzaam over de brug lopen zodat ze het vuurwerk voor een minuut of 10 / 15 kunnen zien.
Daarna viel er eigenlijk weinig meer te zien voor ons dus na een half uur zijn we maar afgedropen. Best jammer maar Asakusa leent zich echt totaal niet om een hanabi te houden. Er zijn te veel hoge gebouwen en er zijn totaal geen grote open plekken. De hanabi van de 26ste was wat dat betreft stukken beter. Ik heb het wel naar mijn zin gehad en heb me snel over de tegenvaller gezet. Het eten was goed en de sfeer was ook redelijk alhoewel het erg druk was.
De volgende dag was het dan zover. Mijn laatste echte dag in Japan... 6 maanden vliegen voorbij en ik kan het nog steeds niet bevatten dat dit prachtige leven wat ik hier gehad heb morgen zal eindigen. Ik durf zonder twijfel te zeggen dat deze 6 maanden de beste waren in mijn leven tot nu toe. Ik heb erg veel geleerd en ik ben echt gaan houden van de cultuur, de mensen en het land. Ik heb zoveel meegemaakt in deze korte periode en het heeft een grote indruk op me gemaakt die me de rest van mijn leven bij zal blijven.
Deze 6 maanden samenvatten is moeilijk. Enkele keywords zullen zijn: Tokyo, nihonjin, nihongo, hanami, hanabi, matsuri, Kyoto, ocha, yoyogi park, karaoke, akihabara, keitai, eten, suica, kawaii, hiking, muziek, noh en nog veel meer.
Om het einde van mijn verblijf in dit prachtige land toch een beetje te vieren wou ik een picknick houden. Veel mensen hadden al iets geplant dus er kwamen uit eindelijk 7 mensen opdagen. Helaas gooide het weer roet in het eten en dus ging de picknick niet door. Omdat 2 mensen gister Mt. Fuji beklommen hadden en 2 mensen gister de ganse nacht hebben lopen stappen zijn deze maar naar huis gegaan wat erg begrijpelijk is.
Samen met Mario heb ik besloten om naar Ikebukuro te gaan om daar mijn koffer te dumpen. Ik heb dat ding door heel Tokyo gesleept omdat ik nergens een locker kon vinden die niet vol zat. Yuji en zijn vriendin zouden we later weer treffen.
In Ikebukuro kon ik toch nog mijn koffer dumpen dus daar was ik wel erg blij mee. Vervolgens zijn Mario en ik naar Shibuya gegaan om daar naar het Outback steak restaurant te gaan. Yuji zijn vriendin was druk bezig met shoppen dus die zouden ons waarschijnlijk niet kunnen vergezellen.
Alleen Mario bleef dus over maar dat was niet erg. We hebben lekker gegeten en gezellig gepraat over van alles en nog wat. Na het eten was het tijd om huiswaarts te keren. Mario en ik zijn samen naar Ikebukuro gegaan om daar mijn koffer weer op te pikken om vervolgens beiden een andere kant op te gaan.
Onderweg kwam ik natuurlijk voorbij alle bekende stations en toen kon ik het toch niet meer droog houden. De laatste keer het Shibuya kruispunt oversteken, vanuit de trein alle mensen door elkaar zien lopen etc. Vervolgens kom je voorbij Shinjuku en dan zie je dat de Nikko lijn vertraging heeft. Allemaal namen van bekende plaatsen waar ik een geweldige tijd heb gehad maar welke ik nu toch achter zal moeten laten.
In Ikebukuro aangekomen hebben we mijn koffer opgehaald en vervolgens heb ik afscheid genomen van mijn ex-collega Mario. Daarna was het tijd om de Yamanote lijn op te gaan op weg naar mijn hotel. In de trein werd ik door 2 kinderen constant aangekeken omdat je Japanners volgens mij bijna nooit emotioneel zult zien in publiek. Na een aantal minuten bood een van de 2 me voorzichtig wat tissues aan. Echt kei aardig en dat had ik eigenlijk ook niet verwacht. Ik dacht altijd dat Japanners andere het liefst negeren als ze anders zijn.
Dit negeren is overigens echt een van de betere dingen in de Japanese cultuur naar mijn mening. Hoe vreemd of raar je ook mag zijn men zal je niet lastig vallen of raar aankijken. Dit maakt het heel makkelijk om te doen en laten wat je zelf wilt zonder dat mensen je proberen te corrigeren.
Maar goed. Ik heb in het hotel mijn koffer fatsoenlijk ingepakt welke overigens veel te zwaar is volgens mij maar daar komen we morgen wel achter. Ik heb nog een hoop rotzooi weggegooid maar ik heb ook nog een hoop eten over wat voor de picknick bestemt was. Als ik een dakloze tegen kom geef ik het wel aan hem maar ik ben bang dat die kans vrij klein is.
Morgenvroeg mag ik om 8:30 op het vliegveld zijn waarna ik naar Londen zal vertrekken om daar vervolgens 4 uur te mogen wachten. Dan nog een uurtje naar Dusseldorf en ik ben bijna thuis.
Ik weet niet wat ik nog allemaal in de toekomst ga doen maar een ding is zeker en dat is dat ik ooit terug ga naar Japan. Misschien om te werken of gewoon voor vakantie ik weet het nog niet maar terug gaan doe ik zeker.
29 Jul 2007 15:54 door Roy, 2 reactie(s)
Gister morgen moest ik er al erg vroeg uit want ik moest met de airport limousine naar het vliegveld toe. Daar wachte ik tot de incheck bali open ging. Dat wachten duurde een uur en toen ben ik maar eens rond gaan lopen. Toen zag ik een blok verder een gigantische rij staan voor jawel... Korean Air. Toen ben ik daar maar in de rij gaan staan dus.
Ik had geen tijd meer voor ontbijt te kopen wat ik Korean Air toch wel kwalijk neem als ze er bordjes neer zetten met "de incheck bali gaat om 6:30 open".
In iedergeval. Op het het vliegtuig kregen we vlees met rijst en ananas net als op de heen vlucht. Dit is wel een plus punt voor Korean Air want het vlees is redelijk goed voor vliegtuigvoer.
Eenmaal aangekomen had ik weinig problemen met immigratie etc. Wat overigens grappig was is dat ik mijn zonnebrandcreme gewoon nog in mijn handbagage had zitten toen ik naar Korea ging. Niemand die er over gezeurt heeft.
Eenmaal buiten was ik blij! Het voelde net alsof ik weer thuis was. Ik ben maar 3 dagen echt weggeweest en toch was ik blij dat ik terug was. Het voelde weer zo vertrouwd om mijn Suica kaart over de scanner te halen, vrolijk de trein in te lopen en naar alle domme touristen te kijken die niet wisten waar ze heen moesten. En niet te vergeten de Japanners natuurlijk die weer de gehele tijd lopen te e-mailen met hun telefoon.
In Nippori aangekomen heb ik mijn tas in een kluisje gedumpt en ben ik naar Akihabara gegaan omdat ik wou kijken voor een statief om foto's te kunnen maken tijdens de hanabi. Die krengen bleken echt vreselijk duur te zijn dus dat heb ik maar gelijk gelaten.
Daarna ben ik naar Kita-senju vertrokken. Vanaf Nippori zat de trein al vol met mannen en vrouwen gekleed in yukata (zomer kimono). In Kita-senju aangekomen was het 15 minuten lopen naar de plaats waar het vuurwerk afgestoken zou worden. Tijdens het lopen herinnerde me het geklats van de houten geta me aan de oude hollandse klompen. Vraag me niet waarom.
En wat is een Japans festival zonder eten? Juist, dan is er geen festival. Het stikte er van de eet kraapjes waar je worst, noodles etc kon kopen. Er was echt zo veel eten en ik had honger dus ik heb gelijk gyoza en een worst gekocht.
Toen was het wachten op het vuurwerk. Het wachten was saai dus ik heb maar wat naar de mensen lopen kijken. Het viel me op dat de yukata veel populairder zijn onder de vrouwen als onder de mannen en verder waren er vooral veel mensen van tussen de 20 ~ 30.
Het vuurwerk was werkelijk prachtig! Een dik uur duurde het spectakel met kleine pauzes tussen door. Ik ben echt benieuwt hoe de hanabi morgen gaat zijn aangezien er 2x zoveel vuurwerk afgestoken zal worden. Ik vraag me ook af waarom wij geen vuurwerk in de zomer hebben. Dat is stukken beter dan in december buiten te moeten staan terwijl het bijna vriest. Nu kun je heerlijk in je T-shirtje in het gras genieten van de lichtjes.
Na afloop moest ik weer naar het station en dus kwam ik weer voorbij alle kraampjes. Ik had weer honger dus ik heb gelijk octopusballen gekocht bij de eerste kraam die ik tegen kwam. Daar had ik later spijt van toen ik 30 meter verder gigantische stukken kip zag liggen. Die octopusballen vullen verschrikkelijk goed dus dat ging helaas niet passen. Daarna hadden ze ook nog sateprikkers met grote stukken vlees en zo... Echt zo veel heerlijk eten!
Eenmaal terug op mijn kamer ben ik maar snel gaan slapen want ik was vreselijk moe.
Vandaag ben ik laat opgestaan en daarna ben ik naar Ikebukuro gegaan. Daar ben ik naar de Animate gegaan (alweer) en ik heb wat geld verneukt in een van de arcadehallen. Vervolgens heb ik wat doelloos rond gaan lopen. Het is echt gloeiend heet hier dus ik probeer vooral binnen in gebouwen te blijven. Airconditioning is toch wel verrekte fijn.
Vanavond ga ik voor de laatste keer naar Higashimatsuyama. Ik moet mijn koffer nog ophalen en ik ga uiteten / drinken met Juna. Morgen staat in het teken van hanabi en overmorgen moet mijn afscheidspicknick plaats vinden. Ik heb alleen nog weinig reacties gehad aangezien de meeste al wat geplant hadden maar we zien wel hoe het gaat verlopen. De dag er na mag ik alweer terug naar huis...
27 Jul 2007 09:34 door Roy, 0 reactie(s)
Vanmorgen vroeg heb ik om half 11 het hotel verlaten en ben ik als eerste naar het changgyonggung paleis gelopen. Het was een mooi paleis wat een beetje doet denken aan de tempels en shrines in Kyoto. De vormgeving is vrijwel identiek alleen de kleuren zijn anders.
Vanuit het paleis kon je gratis en voor niets overlopen naar de chongmyo shrine. De shrine was zo'n beetje het zelfde als het paleis. Zag er allemaal wel mooi en aardig uit en ik vond het zelfs nog een beetje interresant aluwel ik eigenlijk dus al te veel tempels gezien heb :-/
Daarna ben ik naar het Toksugung paleis gelopen. Hier was ik maandag al maar toen was ie dicht. Het is niet zo heel groot maar het was wel aardig. Ik heb daar nog een tijdje wat gezeten en een ijsje gegeten en daarna ben ik nog wat rond gaan lopen.
In de buurt lag ook nog een rivier die in mijn touristen gids stond genoemt als een touristische trekpleister. Het was een beekje met wat stenen en groen waarlangs je kon wandelen. Eigenlijk niet zo heel veel bijzonders maar voor die stadslui iets wat ze natuurlijk nooit eerder gezien hebben ^_^ .
Daarna heb ik nog een tijdje wat rond gehangen en wat met mijn camera gespeeld om mezelf vervolgens eens lekker te verwennen. Dichtbij lag een Outback steak restaurant en aangezien ik al lange tijd, ok sinds vorige week, geen degelijk vlees meer gegeten heb was het tijd voor wat steak.
De steak smaakte heerlijk met als de frietjes en de rijst. Groente waren we natuurlijk vergeten want dat is alleen voor konijnen! Mijn buikje was heerlijk rond en dit was een waardige afsluiter van 3 daagjes Seoul. Het koste me 22 euro maar dan heb je ook wat.
Seoul was in eerste instantie een tegenvaller. Ik had er meer van verwacht en het was anders dan ik gedacht had. Na 3 dagen ben ik er een beetje aan gewent en is het misschien zo slecht nog niet. Of ik er zou kunnen wonen weet ik niet maar om een paar daagjes te verblijven is het wel aardig.
Ik wil nog even toevoegen dat ik echt een hoop dingen uit Japan heb opgenomen. Ik zeg hier in Korea nog constant "hai" wat ze volgensmij totaal niet gebruiken. Tevens wil ik nogal eens een keer buigen wat ik ze hier ook nog niet heb zien doen. En zo zijn er nog wat van die dingen. Ik weet niet of dat automatisch over gaat als ik in een niet Aziatisch land ben maar ik hoop eigelijk van wel...
Morgen ga ik terug naar Tokyo en ik hoop dat ik dan op tijd ben om de eerste hanabi bij te wonen maar dat zien we dan wel.
25 Jul 2007 13:22 door Roy, 0 reactie(s)
Gister ben ik naar de Namdaemun Market geweest. Ik had het idee dat ik in China zat of zo. De markt staat vol met klein winkeltjes en kraampjes, mensen lopen er groente en fruit te verkopen maar dan in extreem kleine hoeveelheden. Mensen rijden er met motors doorheen die bebakt zijn met dozen en andere rommel. Echt het stereotype beeld wat je van Azie kan hebben.
Ik had verwacht dat Seoul moderner zou zijn als Japan maar dat viel dus een beetje tegen. Na de markt ben ik naar Sunghyemun gelopen. Dit is een of andere poort wat zo'n beetje het belangrijkste touristische trekpleister.
Na wat foto's genomen te hebben heb ik wat gezocht wat ik nog meer kon doen. Echt veel kwam er niet uit want veel van de paleizen zijn op maandag of dinsdag gesloten... Ik heb toen wat doelloos rond gelopen en ben later naar mijn goedkopere hotel gegaan om mijn spullen daar te dumpen.
In de avond heb ik nog wat CSI gekeken en starcraft wedstrijden. Ze hebben hier echt 2 zenders die alleen maar starcraft wedstrijden uitzenden. Echt gestoord ^_^ .
De volgende morgen ben ik lekker laat wakker geworden en na nog wat geluierd te hebben ben ik wat gaan eten. Ik wist een broodjeszaak te liggen dus daar heb ik maar ontbeten. Daarna ben ik naar het Changdeokgung paleis gelopen om daar een rondleiding te doen. Alleen mocht je er niet rond lopen.
Het zag er allemaal wel erg leuk en aardig uit. Echt heel vernieuwend was het niet maar er waren toch wel wat verschillen te zien met Japan.
Daarna wist ik eigenlijk wederom niks meer te doen dus heb ik maar weer wat doelloos rond gelopen. Het verbaast me echt hoe de mensen hier leven. Iedereen heeft kleine markt kraampjes maar er is niemand die wat koopt. Dus die mensen staren de ganse tijd voor zich uit of ze lopen tv te kijken.
Verder verkopen ze dus echt overal die troep. Het is net een grote zwarte markt. Zelfs in de trein proberen ze je paraplu's en andere zooi aan te smeren.
Nou goed na een hele tijd niks gedaan te hebben ben ik naar Itaewon gegaan. Dit is het district waar alle gaijins van Seoul rond zouden moeten hangen. Er waren inderdaad wat meer buitenlanders maar verder was er ook niks te doen. Alleen winkels en restaurants. Na 4x op en neer gelopen te hebben was het laat genoeg om even de Mac binnen te lopen om toch nog iets van een maaltijd binnen te krijgen.
Daarna ben ik maar weer naar mijn kamer gegaan om wat te niksen en vervolgens ben ik hier maar weer achter een pc gaan zitten.
Zuid-Korea is anders dan wat ik verwacht had al had ik me ook totaal niet ingelezen of zo. Het is wel leuk om even wat van de cultuur te proeven maar ik ben toch wel weer blij als ik terug ben in Japan. Misschien ben ik gewoon te lui om me weer aan te passen ik weet niet.
24 Jul 2007 13:43 door Roy, 1 reactie(s)
Op zaterdag morgen (vandaag dus) ben ik naar het vliegveld afgereist om daar het vliegtuig te pakken naar Seoul, Zuid-Korea. Hier zal ik 5 dagen verblijven. Omdat mijn vluchten midden op de dag zitten heb ik eigenlijk maar 3 dagen om te spenderen maar goed.
Op het vliegveld verliep het inchecken, immigratie en douane allemaal zonder problemen. Ze controleren hier overigens echt totaal nergens op. Ik had mijn statief nog in mijn handbaggage zitten waarmee iemand toch echt flink kan slaan en mijn flesje zonnebrand zat er ook nog in. Niemand die ergens over geklaagd heeft. Dat hoef ik in Londen niet te proberen.
Op het vliegveld ben ik wat met een Amerikaan gaan babbelen die toevallig ook zat te wachten omdat ik toch nog een uur moest wachten. Hij ging toevallig ook naar Seoul om zijn visa te verlengen net als veel buitenlanders. De vlucht naar Zuid-Korea was saai natuurlijk al was het maar 2.5 uur. Dat beloofd wat voor als ik weer terug moet...
Op Seoul Incheon Airport aangekomen stond ik al snel weer buiten. Daar heb ik het Tourist information center lastig gevallen en een hotel geboekt voor de overige 3 nachten. Het ziet er brak uit maar het is goedkoop.
Daarna moest ik natuurlijk won's halen. Helaas voor mij bleek het best moeilijk om met mijn stom Rabobank Maestro kaartje geld te pinnen... Na een stuk of 5 / 6 automaten gehad te hebben kon ik echter toch eindelijk geld pinnen. Ik heb gelijk maar een hoog bedrag er uit getrokken om zeker te zijn dat ik genoeg heb voor deze 3 dagen. Het Koreaans geld is overigens nog minder waard als een yen. 1 euro is op het moment 1,267 won.
Daarna heb ik de bus genomen naar mijn hotel. Attans dat dacht ik. Die stomme mensen van de informatie balie hadden we maar Seoul Palace Hotel gestuurd in plaats van Hotel Palace... Ik kwam dus vrolijk aan de andere kant van de stad terecht zo bleek later.
Het Seoul Palace Hotel zag er ook een heel stuk chiquer uit dan mijn hotelletje maar goed... Ik kwam er ook al snel achter dat de jeugd echt erg goed Engels spreekt in tegenstelling tot Japanners. Ook praten ze meer maar ze gedragen zich naar mijn mening iets asociaaler.
Ik moet echter nog steeds wennen aan Zuid-Korea. Ik wil constant arigatou gozaimasu zeggen en aan de linkerkant van de roltrap te staan. Ik moet wel zeggen dat Zuid-Korea meer gekke dingen heeft dan Japan. Ik ben vandaag al waarschuwings tekens tegen gekomen die me vertelden dat ik geen winkelwagentjes mee de roltrap op mocht nemen en dat van de roltap af glijden ook gevaarlijk zou zijn. Verder was er nog een winkel die "I hate tea and coffee" heette.
In mijn hotel aangekomen zag het er in eerste instantie netjes uit. Grote kamer waar ik ook wel naar betaald had. Ik geloof dat ik ongeveer 55 euro betaald heb voor 1 nacht. Toen ik echter de badkamer ging checken was het toch wel minder. Wel een groot bad etc maar poetsen kunnen ze blijkbaar niet.
Het bad was niet droog en er zat nog overal vuil. Verder lag er zelfs een schaamhaar in het bad... Ik ben naar onder gegaan en heb navraag gedaan. Ik kreeg een andere kamer aangeboden. Deze was iets beter maar er lagen nog steeds overal haren op de badkamer die een van de mensen hier snel bij een veegde. Ook verder vond ik zelfs hier en daar nog wat vuil wat me normaal toch echt nooit op zou vallen.
Ik geloof niet dat je zoiets ooit in Japan tegen zult komen of je moet wel een heel slecht hotel hebben. Het Koreaans eten is overigens erg pitten en dat is ook iets waar ik geen grote fan van ben. Maar goed het is maar 3 dagen en die zou ik wel moeten kunnen overleven denk ik. Ik vermoed wel dat ik blij ben als ik weer terug in Japan ben. Aluwel de mensen iets spontaner zijn is mijn eerste indruk dat het toch iets minder is.
Maar goed van de andere kant moet ik weer compleet wennen aan deze cultuur. Ik loop alles terug te rekenen naar yens en van yens weer naar euro's etc. Vanavond ga ik nog wat research doen over wat ik morgen moet bezoeken en daarna ga ik lekker naar bed.
Ik ben ondertussen overigens ook verkouden geworden. Bedankt Fuji-san...
22 Jul 2007 15:17 door Roy, 1 reactie(s)