Vrijdag was ik jarig dus dat moest gevierd worden natuurlijk!
Dinsdag of woensdag avond toen ik thuis kwam stond er een pakketje uit Nederland voor me klaar. Ik heb het dicht gelaten tot donderdag avond om 24:00. In het pakketje zaten wat verjaardags kaarten en heel veel voedsel uit Nederland. De meeste producten waren nog appart verpakt in cadeau papier dus ik had ook nog iets om uit te pakken. Hartelijk bedankt voor het pakketje en de kaarten!
Vrijdag morgen had ik me verslapen omdat het donderdag avond wat laat was geworden. Toen ik wakker werd ging ook nog eens de telefoon. Mijn ouders wouden me een fijne verjaardag wensen. Na nog een half uur met hun gepraat te hebben ben ik langzaam aan me maar eens gaan douchen etc. om vervolgens naar het werk te gaan waar ik een dik uur te laat aan kwam maar ach je bent maar een keer in het jaar jarig.
Na de lunch kreeg ik nog een cadeautje van mijn manager. Volgens Japans ritueel heb ik het dicht gelaten tot ik thuis was. Toen ik hem voor de 2de maal bedankte zei hij dat het geen moeite was en dat ik heb ook 2 porceleyne koetjes gegeven had waar zijn vrouw heel blij mee was. Dat was dus ook tof om te horen. Het cadeautje bestond uit 2 paar eetstokjes verpakt in een houten doosje.
Vrijdag na het werk met 14 studenten uit gaan eten in het Outback steak restaurant in Shibuya. Daar hebben we weer een hoop vlees naar binnen gewerkt en 't smaakte geweldig. Na al dat Japans eten wil je af en toe wel eens iets anders. Op 't eind kwamen ze van het bedrijf uit ook nog met een ijs aangelopen en er werd happy birthday gezongen. Ik wist al lang dat dat er aan zat te komen omdat echt te veel mensen hun verjaardag vieren in de Outback. Japanners zijn er blijkbaar echt dol op.
Zaterdag stond er iets compleet anders op het programma. We zijn gaan hiken in de oku-tama regio. Het was een 1.5 tot 2 uur met de trein dus we moesten vroeg op. Om half 7 in de morgen werd ik wakker en om kwart over 8 vertrokken we met de trein richting Ome geloof ik. Daar aangekomen zag het er net zo prachtig uit als in Mitsumine-guchi. Overal om heen bergen en kleine dorpjes in de in het dal liggen.
Eerst moesten we de bus nemen om bij het startpunt te komen. Eenmaal daar konden we de kabelbaan nemen of zelf naar boven lopen. We hebben voor het laatste gekozen. De bomen onderweg naar boven hadden allemaal nummers maar geen van ons wist waarom. Bij de nummer van de duivel (666) en het chineese ongeluksnummer (444) hebben we nog wat foto's gemaakt.
Eenmaal boven was er een prachtige shrine waar we pauze gehouden hebben om wat te eten en te drinken. Tevens heb ik daar nog wat souveniers gekocht. Ik heb eigen een vermoeden dat het allemaal Chinees spul is maar goed. Het sneeuwde trouwens een heel klein beetje toen we bij de shrine waren. Echt allemaal kleine vlokjes. Ik dacht eerst dat het bloesems waren of zo maar het bleek dus echt sneeuw te zijn.
Na het eten kon de echte hike beginnen die leide over smalle onverharde bergpaadjes. Er moest geregeld wat geklommen worden dus er zat best wel een uitdaging in. Toen we eenmaal op een bepaalde hoogte zaten lag er zelfs nog gewoon een beetje sneeuw wat opzich best vreemd was aangezien het toch echt wel een graad of 5 / 10 was.
Het zag er echt allemaal prachtig uit maar na een tijdje begon het toch wel zwaarder te worden. Je benen beginnen wat pijn te doen omdat je echt totaal niks gewend bent om te lopen in de bergen. Omdat we wat later begonnen waren met de hike werd het al snel donkerder maar we waren net op tijd het bos uit. Toen we in de beschaafde wereld waren gekomen was het net echt donker geworden.
Vervolgens hebben we nog een 2 uur terug naar Higashimatsuyama moeten treinen en eenmaal daar heb ik nog een half uur achter mijn laptop gezeten. Toen ik op wou staan om mijn tanden te gaan poetsen deden mijn benen echt pijn. Eenmaal in bed was het nog erger. Zo gouw als je je been ook maar iets bewoog voelde je het wel. De volgende morgen was alles eigenlijk wel voorbij gelukkig.
Ik vond de hike wel geslaagd, het was wel wat zwaar af en toe maar een uitdaging is leuk zo af en toe. In Juli ergens wil ik toch ook wel Mt. Fuji gaan beklimmen. Het klim seizoen is van Augustus tot Oktober geloof ik maar dan ben ik alweer weer terug in Nederland dus we gaan gewoon iets eerder. Dan zijn er ook een stuk minder touristen dus dat is wel mooi.
Vandaag ga ik bijkomen van gister en waarschijnlijk mijn concertkaartjes kopen voor Lamb of God en Stone Sour ^_^ .
18 Mar 2007 03:27 door Roy, 2 reactie(s)
Door larshaarler op 21 Mar 2007 14:59
(\__/) (='.'=) (")_(") nog van harte gefeliciteerd!Door Vince op 20 Mar 2007 02:32
Nou, dan doe ik maar het eerste bericht eh ;x Een hele fijne verjaardag gewenst, alsnog.. ik dacht trouwens dat ik je dat al gewenst had via een of ander medium.. in ieder geval was ik het per hoge uitzondering niet vergeten :p Drink er nog een sakeetje op van me. Hoeveel kostte het LoG kaartje eigenlijk voor je? Ik wil waarschijnlijk ook een losse gig gaan bezoeken, en wil graag een richtlijn. LoG is hier helemaal niet zo groot, dus ik vraag me af of het een lage prijs wordt wegens dat feit. Tot gauw hoop ik! (lel, je wordt alweer wakker nu ;x)