Amsterdam: 07:09, Tokyo: 16:09

Bearu

Gister was het weer vrijdag en ik had wederom eigenlijk geen enkel idee wat ik zou moeten doen. Na nog wat gegoogled te hebben wou ik toch wel eens naar Mitsumine-san toe. Mitsumine-san is geen persoon maar een berg. De trein gaat tot een klein dorpje wat tevens ook het eindput is van de trein en vandaaruit kon je makkelijk naar Mitsumine-san. Attans dat dacht ik.

Eenmaal daar heb ik wat rond gekeken op zoek naar een kaart. Toen ik een kaart gevonden had van een buslijn ging ik opzoek naar mijn berg. Ik had alleen een probleem. Hoe verder je van Tokyo af gaat hoe minder Engels / Romaji (Japans in Romeinse letters) je tegen komt. Er stonden dus enkel wat Kanji's op dat bord.

Er stonden wat Japanners dus ik vroeg of deze berg Mitsumine-san was. Ik had fout gegokt, Mitsumine-san lag een stukje verder. Daarna kwam metteen nog wat Japans gebrabbel waar ik maar 1/10 van kon verstaan of zo. Het kwam er op neer dat ik er niet naar toe zou kunnen omdat de kabelbaan niet zou werken. Dat er een kabelbaan was wist ik toevallig dus ik kon dat er nog net uithalen.

De kabelbaan boeide me eigenlijk vrij weinig want ik wou die berg beklimmen! Kom op we gaan niet met zo'n domme kabelbaan naar boven. Dus ik verder proberen uit te leggen dat ik eerst de bus wou pakken en dan de berg op wou hiken. Aah ja dat kon volgensmij mij. Toen werdt er nog een andere bij gehaald die nog wat navroeg bij het stations loket. Japanners zijn toch zo heerlijk behulpzaam.

Toen deze gozer terug kwam probeerde hij me wat uit te leggen wat ik natuurlijk weer niet snapte. Na een paar zinnen zei hij ineens bearu. Japanners die geen Engels kunnen zetten achter een hoop Engelse woorden een u. Oftewel beren :-/ . Ik had dus de kans had om ze tegen te komen.

Daar had ik dus niet op gerekend. Ik heb toen toch maar de bus genomen waar ze trouwens ook een of ander vaag systeem met kaartjes hebben. Je moet eerst een kaartje trekken en als je er uit wilt moet je die in een machine gooien met geld er bij. Nou goed eenmaal aangekomen zag het er echt prachtig uit. Mooie berg met een prachtig riviertje er bij wat 15 meter lager stroomde.

Ik ben toen toch maar een stukje omhoog gelopen wie weet waren er meer mensen of iets dergelijks. Toen ik bij de kabelbaan was aangekomen was er niemand te bekennen en alles zag er leeg uit. Toen ben ik een stukje het bergpad opgelopen en na 10 meter kwam ik inderdaad al het waarschuwingsbord voor beren tegen...

Aangezien ik werkelijk totaal geen idee had hoe groot die beesten zijn, hoeveel er zitten en hoe groot de kans is dat je ze tegenkomt etc. vond ik het toch wel een beetje link. Vooral omdat je dus echt op zo'n berg zit en als zo'n beest tegen je aanspringt of iets dergelijks dan heb je dus echt kans dat je een hoop meters naar onder gaat.

Ik ben toen nog een meter of 10 / 20 omhoog geklommen en ben toen toch maar terug gekeerd. Ik vond het echt zwaar klote want er was dus totaal niemand en ik had wel zin in totale rust. Boven op de berg was ook een shrine die er wel vet uit zag dus ik baalde wel. Ik heb nog geprobeerd om aan het water te gaan zitten maar dat was ook te stijl naar onder.

Toen ben ik maar weer terug gegaan. Ondertussen was het echt warm geworden. Ik kon mijn jas uit doen en zo in mijn dunne trui rondlopen dus dat was wel relaxt. Vervolgens ben ik naar Chichibu getreind omdat daar misschien nog wel iets te doen zou zijn maar aangezien ik geen kaart had was dat natuurlijk ook lastig zoeken.

Ik had nog wel iets interresants gevonden op een lokaal kaartje dus daar ben ik naar toe gelopen. Echt veel bijzonders was het niet. Een keer in het jaar hebben ze daar een mooi festival blijkbaar en daar houd het ook op.

Toen heb ik in de trein nog wat van het uitzicht genoten en ben ik maar terug gegaan naar Higashimatsuyama. Mijn conclusie van deze dag was eigenlijk toch wel dat ik echt Japans moet leren. Ik kan niks begrijpen van Japanse sites dus ik heb geen idee wanneer, waar iets te doen is en hoe je er moet komen etc. Tevens kun je dus echt niks vragen aan die mensen omdat je niet weet wat je moet zeggen.

Ik heb me dus aangemeld voor die Japans lessen maar die aanmelding laat ondertussen ook al meer als een week op zich wachten... Je bent trouwens eerder geneigd de Japaners te haten omdat de meeste geen Engels kunnen maar het ligt natuurlijk toch aan jezelf. Jij moet maar Japans gaan leren. In Nederland verwacht je hetzelfde van buitenlanders.

Ik ga hier bij die Japanners die wel Engels kunnen eens navragen of die beesten er altijd zitten of dat die wegtrekken als het te warm wordt hier. Misschien dat die nog meer zinnige info hebben. Ik wil in iedergeval zeker een keer terug want het was echt prachtig.

Foto's komen dit weekend nog wel ergens.

3 Mar 2007 11:07 door Roy, 1 reactie(s)

Door Vince op 3 Mar 2007 15:11
Het waren vast geen lieve en zachte Carebears...